در آمریکا همه چیز روی حسابو کتاب است؛ چه خوب و چه بد. یعنی جنایتهایشان هم همینطور یلخی و الابختکی نیست. یک چیز مقدمه دار و موخره دار است و در طول سالیان سال توسط کلی آدم پای کار مراحلش اجرا شده تا شده اینی که الان میبینید. در ادامه به چند تا از این آدمهای پای کار که شخص شخیص پرزیدنتهای ایالات متحده باشند پرداخته ایم:

پسر کو ندارد نشان از پدر

آقایان هربرت واکر بوش و جرج دابلیو بوش، پدر و پسر نمونه آمریکایی. آرزوی هر پدر و پسری در دنیا است که مانند این دو باشند. یکی چهل و یکمین و دیگری چهل و سومین رئیس‌جمهور آمریکا. برعکس پسر نوح، آقای جرج حواسش بود و دقیقاً و با کمی اختلاف پا جای پای پدر می‌گذاشت. آقای پدر در ناوگان هوایی نیروی دریایی و جرج پسر در نیروی هوایی به کشورشان خدمت کردند. گویی قانون نانوشته‌ای بین این دو وجود داشت که هر کسی دنیا را بیشتر به آشوب بکشاند، سهم بیشتری از شام در منزل دارد، ولی آقای پدر بازی را از پیش باخته بود. ایشان با تمام تلاش‌های‌شان فقط توانستند یک هواپیمای مسافربری ایرانی با ۲۹۰ نفر کودک و مرد و زن را که قطعاً همه آنها تروریست بودند در خلیج فارس غرق کند. پروازی که هیچ بازمانده‌ای نداشت. البته داستان‌سازی‌های گروگان‌گیری در لبنان و آزادسازی کویت از اشغال عراق برای ایجاد پایگاه نظامی در آنجا هم بود ولی چیز دندان گیری نبود. آقای پدر تنها توانست اندک زمان کوتاهی خاورمیانه را به آشوب بکشاند، ولی بشنوید از پسر عزیز دل پدر؛ ایشان توانستند با یک حمله تروریستی ساختگی در ۱۱ سپتامبر، که ۳‌هزار نفر کشته و ۶هزار نفر زخمی برجای گذاشت، آشی بپزد که در هیچ آشپزخانه‌ای گیر نیاید. این حمله بهانه لشکرکشی‌های آمریکا به افغانستان، پاکستان، عراق و قریب به دو دهه انسان و کودک کشی در این کشورها با بهانه مبارزه با تروریست شد. از منزل بوش خبر رسیده است که آقای پدر به دلیل نخوردن شام در این سال‌ها دچار سوءهاضمه شده‌اند.

مرد چاق، پسر کوچک، خوشه‌ای و رفقا!

جناب آقای فرانکلین دلانو روزولت، سی و دومین پرزیدنت کشور حامی صلح و صفا بود. ایشان تخصص خود را در رشته حقوق بدست آوردند و وکالت خود را گرفتند. توانستند با تلاش فراوان و نذر و نیاز بر بیماری فلج اطفال خود غلبه کرده و راه بروند. اگر قرار باشد جشنواره‌ای برای ویرانی در آمریکا برگزار شود و در آن هر ساله به یک نفر جایزه‌ای اهدا شود، باید اسم آن جایزه را روزولت گذاشت! آغاز جنگ جهانی دوم فقط گوشه کوچکی از خدمات ایشان بود. کشتن اسراء آلمانی و ایتالیایی، ریختن ۳۹۰۰ تن بمب در کمتر از ۱۵ ساعت در شهر درسن آلمان، رها کردن پسر کوچک و مرد چاق بر روی سر مردم ژاپن، که هنوز آثار اورانیوم و مواد هسته‌ای بر روی ژنتیک و کودکانی که به‌ دنیا می‌آیند مانده است، و قطع حیات ۱۳۴۰۰۰ هزار آلمانی از افتخارات جناب روزولت است. وی با این همه خدمت به جامعه بشری متأسفانه عمر طولانی نداشت و در سن ۶۳ سالگی دیده از جهان فرو بست.

جنگی رایگان به سود ریگان

شاید کمتر کسی اطلاع داشته باشد که سوپراستار بی‌چون و چرای آن زمان هالیوود، یک پای تمام مثلث‌های عشقی، چهلمین پرزیدنت کشور بشردوست آمریکا است. بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه و بازی در چند فیلم، در یک شبکه رادیویی مشغول به کار و گزارش‌گر بازی بیسبال شده است. اکثر پدر و مادرهای ما وقتی اسم ایشان را می‌شنوند خون‌شان به جوش می‌آید. با قل قلک‌های آمریکا، صدام یزید کافر حمله خود را با سلاح‌های غربی به ایران آغاز کرد. این جنگ بر خلاف ایران، هزینه چندان زیادی برای طرف مقابل ایجاد نکرد. در این جنگ بالغ بر ۲۰۰۰۰۰ نفر از مردم کشورمان شهید و ۵۰۰۰۰۰ نفر مجروح و جانباز شدند. در اواخر جنگ، پرزیدنت که ایران را پیروز جنگ می‌دید، تصمیم به فروش اسلحه به ایران از راه مختلف داشتند که باعث ایجاد رسوایی ورژن ۰٫۰۱۳ شد.

ریچارد بزدل

پرزیدنت نیکسون یا همان یار گرمابه و گلستان آق محمدرضا. ایشان پس از سی و شش انسان متشخص و بی‌شیله و پیله به مقام ریاست جمهور آمریکا رسید. وی به وکالت مشغول بود و با عریضه‌نویسی برای ملت گذران زندگی می‌کرد. باید خاطر نشان کرد در اولین سفر ایشان به ایران یا همان کُنام شیران، خون بی‌ارزش سه دانشجوی ایرانی در اعتراض به سفر وی به زمین ریخت! این اعتراضات در پی حضور بشردوستانه آمریکا در ویتنام شکل گرفته بود. جناب ریچارد و رفقا ۱۰۰ هزار کودک ویتنامی را به قتل رساندند و آثار مواد شیمیایی که در آنجا استفاده کردند هنوز که هنوز است باقی است. این تمام محبت‌شان به مردم ظالم ویتنام نبود. حدود یک میلیون و ۳۴ هزار هکتار از جنگل‌های این کشور نابود شد و بیشتر از ۵۰ هزار نفر در این مدت کشته شدند و این حرکات فقط و فقط برای حفظ حقوق بشر در ویتنام بود. ریچارد جان با این همه خدمات شایان عمر با برکتی از پروردگار گرفت و در سن ۸۱  سالگی دارفانی را که اصلاً به آن وابسته نبود وداع گفت.

بیل، کدبانویی بی‌رقیب

زوج قدرت‌طلب آمریکایی خانم و آقای کلینتون از همان ابتدا زندگی خود را بر پایه صدق و صفا و عشق آغاز کردند. اینکه از قدیم گفته‌اند «پشت سر هر مرد موفق، یک زن موفق نیز هست» اینجا خود را نشان می دهد. این زوج خوش‌بخت در دهه دوم زندگی خود بودند که آقای منزل، پرزیدنت چهل و دوم کشور بدون طلاق آمریکا شد. این دو از همان اول باهم قرار گذاشتند که اول مرد منزل بر کشور ریاست کند و چند سال بعد خانم خانه. آقای با محبت منزل دستاوردهای زیادی را برای کشورش به ارمغان آورد. از جمله آنها جنگ کوزوو را می‌‌توان نام برد. جناب پرزیدنت آخرین نسل‌کشی انسان‌ها را در اروپا به نام خود ثبت کرد و از این حیث رکورددار است. قتل عام بیش از ۱۰۰هزار کودک و مرد و زن مسلمان غیر نظامی در کشور بوسنی، آن هم به دلیل قدرت بخشیدن بیشتر به حامیان خود و نژادپرستان صربستان از خدمات شایان ایشان است. انسان‌هایی که فقط به دلیل مسلمان بودن از دَم تیغ گذشتند. آقای خانواده‌ دوست که الان ۷۰ سال دارد باقی‌مانده عمر خود را در کلاس‌های آشپزی و بچه‌داری می‌گذراند تا همسر دلبندش دومینوی تازه‌ای را رقم بزند.