راه راه: ختم شبگیر کن ای شعله به خاکستر خویش

سعی وابستگی آخر در فیضی نگشود

تمام تلاش خود را برای وابستگی کشور به بیگانگان کرده‌ای، اما این آتشی که به راه انداخته‌ای فقط خودت را تبدیل به خاکستر خواهد کرد و عاقبت خودت را به فنا خواهد داد. تا فرصت هست برگرد.

ز بس که داده به عرفی عجب متاع فراغ

قرارداد که نبود اگر فراغ شود

خواجه معتقد است حتی از نظر عرف بین المللی هم این متاع را به این قیمت واگذار کردن خیلی کار عجیبی است. اگر این قرارداد را بهم بزنی برای تو بهتر است پس توکل کن به خدا.

گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت

قطره باران ما گوهر یک دانه شد

مدام درحال گریه و زاری بودی اما خدا را شکر که نتیجه داد. بالاخره توانستی گوهرهای این مملکت را به قطری‌ها ببخشی و تنها یکی دو دانه برای خودمان نگه‌داری. خواجه برای تو و هم‌کیشانت آرزوی شفای عاجل می کند.

چه چشم و گوش دوران انتظارش می‌کشید

هم به کیفیت شنید و هم به استقلال دید

خواجه حال تو را می‌داند. چه چشم‌ها و چه گوش‌هایی که انتظار دیدن این لحظه را می‌کشیدند. کاری که تو با نفت کردی کیفیتش از گل‌های شش‌گانه استقلال بهتر و بیشتر بود. پس شاد باش.

که آمد زمانت به تنگی فراز

بر رخش با هردو رانت به تیر

رانت را وسیله رسیدن به هدف‌ات کن. ای صاحب فال زمان تنگ است. تا مهلت داری کارها را تمام کن. شما دو برادر هردو می‌توانید با رانت کارها را به سرعت تیر به جلو پیش ببرید پس معطل نکن و مثل رخش حرکت کن.

هله خامش مگو صلا، تو که داری بخور هلا

چو درین ظل دولتی ز چه رو در تقلبی؟!

دوست عزیز و گرامی! به همین که تحت سایه این دولت هرچقدر که می‌توانی داری می‌خوری راضی باش. دیگر چه نیازی به مدرک تقلبی و… داری وقتی اینهمه امکانات داری؟

درون خلوت کروبیان عالم قدس

صریر کلک تو باشد سماع روحانی

شما و دیگر حامیان اندک آن شیخ فتنه‌گر، در خلوت خود فکر می‌کنید که روحانی کاری برای رفع حصر آن شیخ خواهد کرد. درحالی که روحانی برای خودش مشغول حرکات موزون در عالم سیاست است! توکل به خدا کن و از آن‌ افکار اوسکلانه دور شو که صلاح تو در این است.

هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز

معلومم شد که هیچ معلوم نشد

ای صاحب هیچی! (چیه؟ تو حتی صاحاب نفت خودتم نیستی اونوقت انتظار داری صاحب فال باشی؟)

ای صاحب هیچی! تو ۷۲سال از خدا عمر گرفتی و مسئول مملکت بوده‌ای، خواجه حالا معتقد است هیچی به هیچی!