راه راه: سناتور باب کروکر یک جورهایی پدر طراحی تحریم علیه ایران است. یعنی اگر خبرچین‌های داخلی و ایرانی‌های تحریم طلب‌کنِ خارج نشین را مادر این قضیه بدانیم، ایشان پدر قضیه است! البته ما خیلی به این بحث‌های خانوادگی کاری نداریم و دخالتی هم نمی‌کنیم؛ زندگی خودشان است، هر جور دوست دارند پیش ببرند! ما در اینجا فقط می‌خواهیم به بهانه تحریم‌های جدیدی که علیه ایران و با طراحی آقای کروکر تصویب شده، برنامه یک روز کاری ایشان را بیان کنیم:
ساعت ۵/ ساعت برای نماز صبح زنگ می‌زند (صدای ساعت همسایه بغلی آقای کروکر است! او یک ایرانی معتقد است که در آمریکا، مهد زندگی مسالمت آمیز اقوام و ادیان می‌زیَد!).
ساعت ۷/ ساعت زنگ می‌زند (این‌بار ساعت خود آقای کروکر است).
ساعت ۷:۳۰/ آقای کروکر روزنامه صبح را کنار میز صبحانه مطالعه می‌کند. روزنامه گزارشی درباره تاکید آژانس بر پایبندی ایران به تعهداتش در برجام کار کرده است.
ساعت ۷:۵۰/ آقای کروکر روزنامه را می‌بندد و به حلیم روی میز نگاه می‌کند. مردد است حلیم را با شکر بخورد یا نمک! (حلیم را همان همسایه ایرانی‌اش سر صبح آورده)
ساعت ۹/ آقای کروکر در دفتر کارش سرش را می‌خواراند. حوصله‌اش سر رفته است. بی‌هدف کانال‌های تلگرامی جوک را می‌خواند.
ساعت ۹:۳۷/ زنگ می‌زند به همسایه ایرانی‌اش. از او درباره اینکه بالاخره حلیم را با نمک می‌خورند یا شکر می‌پرسد. همسایه‌اش توضیح می‌دهد که با هرچه گیر بیاید، چون در ایران سی سال است قحطی است و خزانه خالی است و شکر و نمک اصلا گیر مردم نمی‌آید. آقای کروکر می‌پرسد آب چی؟ بعد از برجام مشکل آب خوردنتان حل شد؟ آقای همسایه جواب مثبت می‎‌دهد و مردم زابل را مثال می‌زند. آقای کروکر خدا را شکر می‌کند و گوشی را می‌گذارد.
ساعت ۹:۵۷/ آقا کروکر به منشی‌اش می‌گوید متن برجام را برایش پرینت بگیرد و بیاورد. منشی‌اش اول می‌گوید تو دروغ می‌گویی، می‌خواهی گولم بزنی. آقای کروکر به جان بیل کلینتون قسم می‌خورد که اینطور نیست. منشی‌اش می‌گوید من که دیروز پرینت گرفتم آوردم، دیدی دروغ می‌گویی؟ آقای کروکر می‌گوید آن را دیروز داده نوه‌اش موشک درست کرده. منشی قانع می‌شود.

ساعت ۱۱:۱۸/ آقای کروکر به وسط‌های برجام رسیده است.
ساعت ۱۱:۲۱/ از اتاق آقای کروکر صدای خنده می‌آید. او جملاتی از برجام را بلند بلند می‌خواد و می‌خندد. منشی‌اش با خود می‌گوید دیدی گولم زد!
ساعت ۱۳:۱۱/ آقای کروکر زنگ می‌زند به همسایه ایرانی‌اش. او جواب نمی‌دهد. سر نماز است. آقای کروکر می‌رود نهار.
ساعت ۱۴:۴۹/ همسایه ایرانی زنگ می‌زند. میس کال را دیده. آقای کروکر از او می‌پرسد که به نظرش تصویب تحریم‌های جدید نقض برجام خواهد بود؟ آقای همسایه رد می‌کند. آقای کروکر اصرار می‌کند که شاید باشد ها! همسایه زیر بار نمی‌رود. آقای کروکر بندهایی از برجام را برای او می‌خواند که نشان می‌دهد نقض است. همسایه قبول نمی‌کند. آقای کروکر خواهش می‌کند! همسایه عصبانی می‌شود! آقای کروکر کوتاه می‌آید.
ساعت ۱۶:۰۰/ آقای کروکر از نوشتن متن طرح تحریم‌های جدید فارغ شده و آن را به منشی‌اش می‌دهد تا بفرستد برای مقامات و نمایندگان آمریکا.
ساعت ۱۶:۱۷/ سناتور مک کین زنگ می‌زند. آقای کروکر گوشی را جواب می‌دهد. سناتور مک‌کین می‌گوید یه وقت برجام رو نقض نکنی اوخ بشه؟ هر دو می‌خندند.
ساعت ۱۶:۱۴/ آقای کروکر زنگ می‌زند به همسایه‌اش. همسایه با عصبانیت گوشی را برمی‌دارد و می‌گوید نیست، بخدا نیست، نقض برجام نیست… آقای کروکر می‌خندد و می‌گوید درباره تحریم‌ها نیست. می‌خواهد بداند در ایران بالاخره حلیم را با ح می‌نویسند یا ه!

✅این مطلب در ویژه نامه هفتگی طنز راه راه در روزنامه وطن امروز (۹۶/۰۳/۲۹) منتشر شده است.