یک چیزهایی راجع به بدنسازی
شیرخشک هم خوبه!

راه راه: تاریخ شناسان در تلاشند تا قدمت علاقه بشر به داشتن اندام زیبا را کشف کنند.
هر چقدر هم از مخالفان سفت و سخت بدنسازی باشید حداقل یک‌بار بوی عرق روح انگیز باشگاه بدنسازی را استشمام کرده‌اید یا نعره مربی که می‌گوید: «هالتر لاری بزن پسر!» را شنیده‌اید و به یاد خروس لاری افتاده‌اید. بدنسازی حداقل این روزها ورزش مقرون به صرفه‌ای نیست چون هم شهریه دارد و هم به تعداد وعده‌های غذایی می‌افزاید.
این ورزش(!) قبلا برای قدرت نمایی و افزایش قدرت بدنی نیروهای جنگی بود، و توسط حکومت به افراد آموزش داده می‌شد. در کشور ما هم زورخانه‌ها محل آموزش بوده‌اند. اگر همان رویه آموزش امروزه هم بود، الان با این تعداد باشگاه، حداقل ۶۳میلیون و خورده‌ای نیروی جنگی داشتیم!
اما امان از این مُد! وقتی این ورزش هم در جریان مد افتاد دیگر کمر راست نکرد. حرف مُد باشد خوب طبیعی است یک چیزهایی به آن اضافه شود و خانم‌ها هم وارد آن بشوند.
اولین کسی را که مد گول زد، “یوجین ساندو” بود. این بشر در اویل قرن ۱۹ میلادی لباسهایش را به گوشه‌ای پرت کرد و به انجام حرکاتی در میدان اصلی شهرشان مشغول شد. بعدها این حرکات را “فیگور” نامیدند.عده‌ای فکر کردند دیوانه شده، و عده‌ خیلی بیشتری هم از روی بیکاری به تماشا نشستند و برایش کف زدند. خلاصه اینکار یوجین ساندو حسابی جواب داد و مشهور شد. بعدها با همین شهرتی که از کَندن لباسهایش بدست آورده بود به تجارت راه یافت و نان بسیاری دراورد.
در ایران، اولین باشگاه بدنسازی سال ۱۳۲۲ شروع به کار کرد و رفته رفته بر تعداد این باشگاه‌ها افزوده شد به طوری که امروزه در روستاها و خانه‌ها هم حداقل دمبل را می‌بینیم. امروزه ۱۲ هزار باشگاه مجوزدار و ۱۲ به توان n باشگاه بی‌مجوز داریم. بعضی ممکن است برای خود وسیله اختراع کرده باشند. کسی ممکن است تکه چوبی را آورده و بسته با زور بازویش تعدادی قوطی رب از دو سر آن آویزان کند. خوب این هم جزء بی مجوزها محسوب می‌شود.
این تمام ماجرا نیست! مگر می‌شود این ورزش را بدون مکمل‌ها تصور کرد، مکمل‌هایی مثل: کربوهیدراتها، کراتین، مکملهای افزایش وزن و… اگر بدنسازی می‌کنید و از مکمل استفاده نمی‌کنید، حداقل شیرخشکی در آب حل کنید و جلوی بقیه بخورید تا احمق فرضتان نکنند!
این مکملها عوارض‌هایی دارند: جوش زدن(عصبانی شدن نه ها! اون یکی جوش)، به وجود آمدن مشکلات قلبی، جنسی و از همه بدتر ادار آور هستند. اما شیرخشک هیچ کدام از این عوارض را ندارد!
همه این‌ها وقتی است که روح کار فیزیکی هنوز در شما زنده باشد و گرنه این دستگاه‌های “آب کننده” مگر مرده‌اند که عرق روح انگیز بریزیم؟! دستگاه‌هایی که با ارتعاش چربی ها را خرد می‌کنند و بعد از زیر پوست به بیرون پرتشان می‌کنند، یا بعضی از دستگاه‌ها با ایجاد دمای زیر صفر باعث کریستالیزه شدن سلول‌های چربی و از بین رفتن آنها می‌شوند.
بیچاره چربی‌ها حتما در درونشان به یوجین ساندو بد و بیراه می‌گویند. ولی مطمئنا اگر یوجین ساندو می‌دانست، کندن لباس به اینجا می‌انجامد هرگز آن کار را نمی‌کرد.

ثبت ديدگاه




عنوان