جشنواره‌های بسیاری سعی کردند معیارشان برای معرفی برگزیدگان، احترام آنها به طبیعت باشد اما «سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر در این عرصه یگ گام بلند به جلو بود». هیئت داوران این جشنواره افراد و فیلم‌هایی را در میان نامزدها قرار دادند که که هیچ توجیهی جز این نمی‌توان برای آنها در نظر گرفت.

سینما شاهد استفاده نمادین از اشیاء مختلف بوده است: آفتابه نماد تنهایی انسان معاصر، خزه نماد انگلیسم اجتماعی، چمدان نماد مهاجرت، پیژامه راه راه نماد سنت‌های خدشه‌دار شده، پل طبیعت نماد کارآمدی مدیریت شهری و اف‌اف غیر تصویری نماد در شرف تعرض بودن حریم خصوصی.

در این دوره می‌شد فیلم‌هایی را در سینمای ایران دید که گدایی با لباس مندرس هنگام جستجوی پس مانده غذا در سطل زباله، آهنگی فرانسوی را زیر لب زمزمه می‌کند یا همه مردم از کودک تا پیر زبان فرانسوی بلدند. از نظر این فیلمسازها پسری هشت ساله در جوادیه تهران هم مادرش را با اسم کوچک صدا می‌کرد و غذای مورد علاقه‌اش پاستا با سس چوکیانو بود.

اتفاقات بی‌دلیل فیلم، قوی‌تر از هر برهان علمی ظاهر شده و علیت زیر سوال رفته بود، کیج با غرور داشت از جلسه خارج می‌شد و دنیا داشت خود را برای دوران جدیدی در فلسفه، منطق و فیزیک آماده می‌کرد که یک نفر داد زد: «صبر کنید». او ایشی زاکی، فوتبالیست بازنشسته ژاپنی بود که حالا به عضویت آکادمی نوبل درآمده بود!