راه‌‌آهن بسازید: بی برو برگشت راه‌آهن همیشه جواب بوده، حالا می‌خواهد از شرق به غرب از شمال به جنوب، وسط کویر یا توی دریا باشد. ما خودمان مورد داشتیم اول گفتند طرف راه‌آهن بسازد برای‌شان بعد هم تبعیدش کردند آن دوردورها ولی هنوز اینجا کسانی هستند که یاد و خاطره‌اش را زنده می‌دارند. البته ممکن است بعدها بگویند که برای اینکه عدالت‌تان را نشان بدهید چندتا نانوا هم داخل تنور بیندازید ولی خب! شما به اندازه کافی نانوا و بقال و  نجار و… انداخته‌اید داخل تنور، دیگر لازم نیست این حد عدالت و آبادانی را الگو بگیرید. شما همان راه‌آهن را بسازید ما قول می‌دهیم حتی اگر موقع فرار در مدیترانه جان به ملک عذاب تقدیم کردید خودمان بگوییم نتاخان روحت شاد.

نکشید: بله دقیقا نکشید به فتحه نون و ضمه کاف، درست است که هشتاد سال آنقدر انگشت‌تان را روی آن دکمه کشتن فشار دادید که رفته تو ولی خب! سعی کنید با سوئیچی، مدادی چیزی درش بیاورید. الان تا دکمه را فشار دهید به مجرد برگرداندن روی مبارک می‌بینید صاحبخانه دم در ایستاده و تا چندنفرتان را هلاک نکند ول کن معامله نیست آن هم با آن وضع آبکش آهنین که از بیخ زنگ زده. الان اوضاع جوری شده که شاعر می‌فرماید: گنه کرد در بلخ آهنگری/ اسرائیل به حالت آماده‌باش درآمد. خلاصه! برای ثبات سهام پوشک هم که شده دست‌تان را از روی دکمه آن بردارید.

به عقب بازگردید: ببینید همیشه پیش به جلو هم خوب نیست. درست است ما خودمان مورد داشتیم گفته «به عقب برنمی‌گردیم» بعد یکهو آنقدر رفت جلو که تمام شد مجبور شد از اول شروع کند و تا چشمان‌مان را بازکردیم دیدیم در دوران مزوزوئیک هستیم، ولی خب! یکسری دیگر هم هستند کلا نوستالژی دوست دارند. مثلا هرموقع تقی به توقی می‌خورد یک پرچم از سلسله اشکانیان بگیر تا سلجوقیان و بگیر جلوتر تا پهلوی دست‌شان می‌گیرند ده پانزده نفری می‌روند وسط تالاب گاوخونی تظاهرات می‌کنند و انتظار دارند حکومت فلش بک بزند، البته برای ما این مدل‌ها جواب نمی‌دهد، ولی خب! به نظرم با توجه به پرچم‌های فلسطینی که در تظاهرات‌تان رفت بالا بهتر است به عقب برگردید. یک هفتاد هشتاد سال هم برگردید خوب است. (البته قبل از آن اصلا وجود نداشتید که بخواهید انتخاب کنید مثل ما به ۱۰۰۰ سال پیش برگردید یا ۲۰۰۰ سال پیش). گفتیم تا همانجا هم برگردید خوب است. کلا محو می‌شه. هم دیگر این همه مشکلات ندارید هم بقیه این همه مشکلات ندارند. دیگر هم لازم نیست هی روزشمار بگذارید و ناخن بجوید ببینید کی آن ۲۵ سال تمام می‌شود.

برای احتیاط چمدان‌های ضد آب بخرید: با توجه به موقعیت سوق‌الجیشی و راه‌های فرار (ببخشید ترک فلسطین) بهتر است چمدان‌هایی که قرار است میلیون‌ها دلار داخلش جا بدهید ضد آب باشند که خدای نکرده یک وقت خیس نشوند بی‌خرجی بمانید در کشور همسایه و دوباره مجبور شوید بروید جای دیگری را اشغال کنید. در خاتمه امیدوارم دوستان در بخش عبری این توصیه‌ها را ترجمه کرده و  داخل بطری بکنند و بیندازند داخل دریای مدیترانه، چون ممکن است  کمی کار در بروکراسی اداری گیر کند و تا برسد دست‌تان، مشغول شنا باشید.