(پنج هزار تومانی ها به صف ایستاده اند. یکی از هزاری ها جلو می آید)

…

+ ای دلار، ای بزرگ،ای بالارونده، ای نوسان قلب بازار، ای پامادور، ای جرج واشنگتن، ای چشم جهان بین، ای ….

– haaaaan! Chete? Chi shode?

+میبینم زدی دنده دو و داری می تازی. چه خبرااا؟!

– Hey be man beshin pasho midan. Dige hali be adam mimone?

+ نه والا، خدایی چیت از ما بیشتره؟؟ با بچه ها ۵ تایی حریفت نمیشیم. از حالمون نپرس جون عزیزت.

– chera man chikare bodam?

+ قصه ش درازه ، من بودم و حاج حسن و عباس عراقچی و جان کری و آره و اینا خیلی بودیم، جواد آقامونم بود.

– Javad? kodom Javad?

+ جواد ظریف، میشناسیش، رفتیم مذاکره از مانه از اونا آره که بریم کنار رودخونه هواخوری، تو نمیری به موت قسم ما اصلا تو نخش نبودیم. آره و نه گاز و دنده دم هتل کوبورگ وین اومدیم پایین. یکی چپ یکی راس یکی در خودکار پرت کن… خلاصه یه چیزی نوشتن شد برجام. قرار بود ارزش ما بره بالا. حالا به همه گفتیم رفته بالا شما هم بگو رفته خوبیت نداره، واردی که!

– Ey baba! Dela besooze barat.

+آره دیگه! اینجوریمو نگاه نکن هی بهت رو دادن هی میکشی بالا هیچ کاری هم نمیکنن بازار و کنترل کنن… ما برای خودمون کسی بودیم(صدای گریه ی بقیه هزاریا) هی وعده هی وعید. اگر بدونی اون روز که اون آقا تپله میرقصید و مارو شاپاش میریختن سرش چقدر قند تو دل ما آب شد. طلااااا، طلا رو ندیدی چطور اشک شوق میریخت که مردم قرار قدرت خریدشون بره بالا و چناااان جیبشون از درامد سرشار پر بشه که … نشد خلاصه این حسن آقا از بس وعده داد و عمل نکرد الان خود وعده و عمل با حکم جلب دنبالشن.

+ Ajab! Che rozegari dashti!! Gir kiya oftadi, Tramp eِ kholo chelo nadidi pas. biya baghalam baham gerye konim.

( صدای گریه بلند میشود و هزاری ها دلار را درآغوش میگیرند، خبرگزاری ها خبر رسیدن ارزش دلار به ۵ هزار تومان را اعلام میکنند)