راه راه: این که ما ایرانی جماعت دقیقا چقدر بدبختیم خیلی معلوم نیست. چرا که الان… یا الان…، خیلی باهم فرق می کند.

البته خیال نکنید این‌گونه آمارها من درآوردی و هرکی به هرکی است و پایه علمی ندارد. همین شبکه های فارسی زبان انگلیسی-آمریکایی-اسرائیلی و اصلا همین جناب نتانیاهو که راه به راه، کارش را رها کرده و هر روز با یک فیلم‌نامه جدید در جلوی دوربین ظاهر می شود و از بدبختی‌های ایرانی‌ها می‌گوید، به همراه بقیه عزیزان ضد انقلاب داخلی و خارجی شب و روز در حال تحقیق درباره بدبختی ما هستند و کار علمی می کنند.

این هم که اصلا انگار نه انگار که باید یکی دو ساعتی هم که شده به خودشان استراحت بدهند و به فکر زن و بچه خودشان یا لااقل چهل-پنجاه درصد جمعیت زیر خط فقر خودشان باشند،

به من و شما ربطی ندارد و زن و بچه و فقرا و فقر خودشان است و میخواهند به آن محل سگ هم نگذارند!
حالا این که چرا فقط ایران و ایرانی جماعت این‌همه بدبختی را یک‌جا دارد و خودش هم خبر ندارد اصلا نکته مهمی نیست و حتما نشان شده ایم.

به هر حال یک کسی یک جور نشان می شود که همه دنیا را مال خودش و همه مردم دنیا را چهارپا و نوکر خودش می داند، ما هم اینجوری نشان می شویم که هر چه بدبختی در دنیا هست را مال خودمان می دانیم!
البته این همه بدبختی‌ای که برای ایران فاکتور می‌کنند، در جایی به اندازه کل زمین یک‌جا، جا نمی شود، چه برسد به کشوری به اندازه ایران. و این که چرا کشوری مثل انگلیس و امریکا قید هر چی بدبختی در سرزمین‌های خودشان و سرزمین‌هایی که با زور وارد آن شده‌اند را زده و مالیات مردم‌شان را صرف آگاهی و نجات ایرانی‌ها کرده هم چیزی مهمی نیست و پول خودشان است و خود شما هم شاید یک وقت‌هایی دلتان بخواهد پولتان را آتش بزنید تا حرص بقیه را در بیاورید.