تنه به تنه حضرت حافظ
به کنج عافیت از بهر عیش ننشستم

بیار باده که عمریست تا من از سر امن / به کنج عافیت از سر عیش ننشستم

بیار: امر به آوردن، امری که آدمی که کاری از دستش بر نمیآید اما گندگی زیاد دارد برای دسترسی به چیزی که نیاز دارد به دیگری میکند

باده: می، شراب، نوشابه الکلی، در اینجا مجاز از گل‌گاوزبان برای آرامش

عمریست: کل دوران زندگی

من: خودم، شخص گوینده

امن: امنیت، راحتی؛ از سر امن: در آسایش، با بیخیالی، عدم محاسبه اتفاقات به هیچ جا

کنج: گوشه، میتواند جزیره‌ای باشد و از همه طرف با آب محاصره شده باشد

عافیت: آسایش، آفتاب گرفتن در ساحل

عیش: خوشگذرانی، ساحل گردی، جت اسکی سواری؛ از سر عیش: به خاطر انجام عیش

ننشستم: هر کاری غیر از ننشستن مانند لم دادن، خوابیدن و…، کاری که تاریخ به احترام برجام انجام داد

معنی: آن گل‌گاوزبان را بیار تا بخورم و آرامش داشته باشم که اگر در کل زندگی، من در این جزیره که محل آسایش همه است و نمونه‌های مشابه آن بوده‌ام، با بیخیالی و عدم محاسبه اوضاع به هیچ جا و به خاطر جت اسکی سواری و… نبوده است، [شما فقط اینا رو دیدید وگرنه من نگرانم].

ثبت ديدگاه




عنوان