راه راه: محمد خرمشاهی در سال ۱۲۹۱ در دوزج خرقان از توابع ساوه به دنیا آمد. وی از ۱۲ سالگی وارد شعر و شاعری شد و با بیش از ۹۰ اسم مستعار در ۹۰ روزنامه و مجله قلم زد.
حدود ۷۰ سال با نشریات طنز و فکاهی از جمله توفیق، خورجین، گل‌آقا و ملون همکاری داشت. وی از اواخر دهه ۷۰ به روزنامه کیهان پیوست و ستون شعر طنز روزانه‌ای را بنا نهاد که تا اواسط دهه ۸۰ بی‌وقفه منتشر می‌شد.
وی همچنین سال‌ها جزو نویسندگان ثابت برنامه معروف فکاهی رادیویی «صبح جمعه با شما» بود. بعضی از شعرهای او معروفیت بسیاری پیدا کردند؛ از جمله این بیت شعر او: زحق توفیق خدمت خواستم، دل گفت پنهانی/ چه توفیقی از این بهتر که خلقی را بخندانی. بیت «در کلبه ما رونق اگر نیست صفا هست/ هر جا که صفا هست در آن نور خدا هست» نیز، از جمله اشعار معروف خرمشاهی است.
خرمشاهی را بسیاری عبید زاکانی معاصر می‌نامند؛ نخستین شعر او در روزنامه “حبل المتین” هند چاپ شد و از آن هنگام تاکنون که بیش از ۸ دهه به سرودن شعر و طنز پرداخته، نزدیک به ۲ هزار ضرب المثل و لطیفه خلق کرده که در ذهن و خاطره مردم ایران ماندگار شده است.
او طی سال‌های طولانی فعالیت طنزپردازانه خود با ۹۰ نام مستعار از جمله درویش، میلاد و گل مولا در قالب‌های مختلف نظم و نثر، آثار بی‌شماری خلق کرد. مشهورترین طنزپردازان و شاعران معاصر ایرانی مانند عمران صلاحی، کیومرث صابری فومنی، ابوالقاسم حالت و… دوره‌ای را نزد خرمشاهی شاگردی کرده‌اند.
خرمشاهی ۷۰ سال پیش برای نخستین بار «شعر جدول» را طراحی کرد که در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید و از او کتاب‌های “شیخ شنگول”، “دنیای شادی‌ها” ، “مجموعه گل‌ها” و ” دیوان خرم ” به یادگار مانده است.
محمد خرمشاهی سرانجام پس از ۱۰۵ سال زندگی، در بامداد روز ۲۳ فروردین ۱۳۹۶ دیده از جهان فرو بست.

سایت راه راه طنز، درگذشت این شاعر و طنزپرداز بزرگ را به جامعه طنزپردازان ایران تسلیت عرض می کند.