مدحیه استاد پرورشی

ای در میان سفره روحم چونان خورش
استاد بی‌بدیل مبانی پرورش 
 
ای منجی و شفیع جوانان شر و شور
پیش مدیر حرف تو دارد بسی برش 
 
گفتا دبیر هندسه: «برنامه‌های تو 
پیچاندن کلاس مرا داده گسترش…»
 
در زیر آفتاب سر صف سخنوریت
بر مغز نیم‌سوز جوانان برد یورش 
 
سرو روان دفتر رعب‌آور مدیر
ای راه رفتن تو پر از عشوه و کرش…
 
…مه، میم و ‌ها نگشت توی بیت قبل جا  
مصراع بعد نیز همین است چون سِرش…
 
…ک از دیده‌ام روان شده از دوری شما
گریه است بی‌تو سهم من استاد پرورش!

ثبت ديدگاه