راه راه: رضا پسرم سلام!
اینک که این نامه را میخوانی شاید ما دیگر در این دنیا نباشیم و تو و مادرت می‌توانید هر چی را که دلتان خواست به ما نسبت بدهید.
ما، شاهنشاه آریامهر، شاه شاهان، اعلیحضرت همایونی، قدر قدرت، قوی شوکت، خبر مرگمان هنوز پادشاه ایرانیم پس آن لنگ دراز و جوراب بوگندویت را از توی حلق مان بیرون بکش. یا بوی جوراب تو نمی گذارد بخوابیم یا خرناسه های مادرت. دلتان هم خوش است که در این غربت دارید از ما مراقبت می‌کنید. راستی چرا این بیمارستان یک جوری است؟! پنجره هایش چرا میله دارند؟! انگاری دارالمجانین است.
حالا بگذریم. ببین پسرم؛ خواهر و برادرانت را به تو می سپارم. درست است ۳۵ میلیارد دلار جمع کردیم و با خودمان آوردیم ولی بالاخره همین پول هم روزی تمام می‌شود. تا قبل از بازگشت مان به ایران، یک جزیره‌ای قبیله‌ای چیزی پیدا کن و برایشان ادای شاه ها را در بیاور و از این پول کسب درآمد کن. نبینم بعد از چهل سال دستت توی جیب مامانت باشد.
از حالا با در دست داشتن پاسپورت، هر دو ساعت یک بار به سفارت آمریکا سر بزن تا ببینیم کی از خر شیطان پیاده می شوند و ما را به امریکا راه می‌دهند. این آمریکایی ها حتی اگر بگذاری زنت هم با آنها قرکمر بدهد باز هم به تو خیانت میکنند.
عزیز بابا؛ کمتر انگشتت را توی دماغت کن. روزی را میبینم که عکس انگشت توی دماغت سوژه ی خنده ملت شده است. لامصب ما بعد از مرگمان این تاج و تخت را به تو می سپاریم و امید داریم که بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی که احتمالا همین هفته ی آینده باشد برگردیم و باز حکومت کنیم. پس دلبندم کمتر مثل اوسکل ها تردد کن.
رضا؛ حتما مراقب مادرت باش که لااقل بعد از مرگ ما دیگر به ما خیانت نکند. درست است دستمان از دنیا کوتاه شده اما بالاخره روح همایونی‌مان که توی دنیا ول است.
رضا جان؛ تصدقت! جوری رفتار کن که برازنده جانشینی ماست. بگذار جمهوری اسلامی از تو حساب ببرد و کابوس هر لحظه شان باشی، نه اینه همش به تو بخندند. سلطنت موهبت الهی و ارث پدری توست، در حفظ و نگهداری آن کوشا باش!
رضا؛ بین مردم باش. مثل ما و مادرت که در بین مردم و با مردم بودیم و بر دلها حکومت میکردیم. اینطوری مردم عاشقت می شوند. هر فیلم یا عکسی هم که بعد از خروج مااز ایران، از شادی مردم در خیابانها نشان دادند، بدان که با تقطیع و تحریف، برش و همگام سازی کلمات منتشر شده است والا ما بسیار محبوب هستیم.
پسرم؛ درست است که ما آریایی هستیم اما اینکه عرب نمی پرستیم یک حرف چرتی است. دیشب خواب دیدم هفت گاو شیرده درون یک بادکنک بزرگ را اینقدر باد کردند تا ترکید و به هفت قسمت تقسیم شد. به نظرم تعبیرش این میشود که روزی دوستانمان در عربستان جیبهایت را پر از پول میکنند و تو تکثیر میشوی. آدم باش و از این فرصت استفاده کن.
رضای عزیزم؛ با سابقه ای که از تو سراغ داریم می گوییم راه سختی در پیش داری و ما خودمان هم میدانیم که با این اعتماد به تو، داریم روی چرتکه ویندوز نصب میکنیم. اما راه حل دیگری هم نداریم. بعد از مردن ما، برایمان مشکی نپوشید و مراسم ختم نگیرید. پولش را خرج فقرا کنید تا مردم کشورمان بدانند ما بعد از مرگ هم آنها را از یاد نبرده ایم.
حالا هم بلندشو و از کنار تختمان گورت را گم کن تا قبل اینکه سرطان ما را بکشد از بوی گند جورابت خفه نشده ایم.
امضا: پدرت محمدرضا پهلوی،شاهنشاه ایران