در کنار شما هستیم با یک گفت‌وگوی زنده دوستانه با پژمان، کارشناس و تحلیلگر سیاسی همیشگی و خوبمون.

– درود پژمان. نگرانی رو تو نگاه من قطعاً به ‌وضوح می‌بینی. برامون از اوضاع دهشتناک کودکان اسرائیل بگو.

+ درود بر تو ژاله. همونطور که می‌دونی ارتباط ما تلفنی هست. من نگاهتو ندارم. ولی همیشه سگ چشماتو دوس داشتم. اوضاع کودکان اسرائیل اصلا خوب نیست ژاله. بیشتر ازم نپرس که بغض می‌کنم.

– باشه حتماً. اذیتت نمی‌کنم پژمان. فقط بهم بگو که تو هم شنیدی که بیشتر کشورهای خاورمیانه از فلسطین حمایت کردن؟ این شرایط رو چطور تحلیل می‌کنی؟

+ژاله سعی می‌کنم خیلی خلاصه موضع‌گیری کشورهای مختلف رو تشریح کنم برات. 

ببین الان بیشتر کشورهای جهان رفتن سمت فلسطین و می‌خوان جنگ ادامه پیدا کنه تا بلکه غنیمت جنگی گیرشون بیاد. درحالی‌که اگر منطقی نگاه کنن می‌بینن که اول فلسطین شروع کرد و همیشه به ما از بچگی می‌گفتن اونی که اول شروع کنه مقصره. یه عده هم میگن این اولین مبارزه جدی و قوی فلسطینه و اونی که اول شروع کرده اسرائیل بوده که ما خیلی سریع این فرضیه رو رد می‌کنیم چون مهمون حرمت داره. یادمه کوچیک بودیم مادرم می‌گفت اگه پسرعموت تو خونه ما زد تو سرت چون مهمونه تو نزنش ولی اگه تو خونه خودشون تو رو زد بزن پدرشو دربیار.

– نظرت به‌طور خاص در مورد موضع‌گیری ایران چیه؟

+ موضع ایران رو با یه مثال برات توضیح میدم. تو خودت یه ایرانی هستی. موضع ایران با فرهنگ غنی و مهمون‌دوستی ایرانی نمی‌خونه. یه زمانی اسرائیل اومد مهمون فلسطین شد. مهمونی خیلی قشنگ هست انرژیش خیلی مثبت هست. مهمون رو نباید راند. یک ایرانی در خونه‌اش همیشه بازه. ایران نباید چهره فرهنگی خودش رو در جهان با این موضع‌گیری خراب کنه.

– پژمان من با تو موافقم ولی به ‌نظرم این مهمونی یه کم طولانی شده. بنده خودم اعتقادم این هست مهمون برکت هست اما این مهمونی منو یاد میزبانی از شوهرعمه‌ام اردشیر می‌ندازه. اینکه می‌دونستیم چه زمانی میاد خوب بود ولی اینکه نمی‌دونستیم کی گورشو گم می‌کنه یه کم اذیت‌مون می‌کرد.

+ خب بگذریم.

– پژمان به‌نظرت این چرخش کشورهای جهان به سمت شرق نگران‌کننده نیست؟

+ ببین این چرخش کوتاه‌مدت به سمت شرق بعد از سال‌ها غرب‌گرایی یک جور تنوع، تفریح یا حتی یک شوخی به حساب می‌آد. یادمه اون زمان که ایران بودم بچه‌ها تو مدرسه به من می‌گفتن بگو دوچرخه و بعد از اینکه من می‌گفتم دوچرخه به من می‌گفتن سیبیل بابات می‌چرخه و خب این یک شوخی مرسوم بود و مهم نبود که سیبیل بابا به شرق می‌چرخد یا غرب. به هر حال رهبران باید حواس‌شون باشه که زیاد اون‌وری نچرخن که اگه زیاد بچرخن قولنج می‌کنن و اون‌موقع دیگه از کسی کاری برنمی‌آد.

– نظرت در مورد هند چیه؟ شنیدم از اسرائیل حمایت کرده.

+ بله درسته این حمایت اتفاق افتاد. واقعیت این هست که حمایت هند از اسرائیل یه نیروی ماورایی به صهیون می‌ده ژاله. به فیلم‌های هندی دقت کن. موزی که می‌تونه بعد از پرتاب تو هوا بچرخه و یک ارتش مسلح رو از پا دربیاره از قدرت‌نمایی هندی‌هاست. یا قلب پلاستیکی که از پنجره بیمارستان پرتاب می‌شه داخل اتاق عمل و تو قفسه سینه بیمار قرار می‌گیره و شروع به تپیدن می‌کنه، اسرائیل رو از هر تیم امدادگری بی‌نیاز می‌کنه. پس ساده بهش نگاه نکن. هند یک کشور معمولی نیست. حمایت هند از اسرائیل دنیا رو تکون میده. در واقع مهره‌های حامی اسرائیل کم‌تعداد ولی پرقدرت هستند. یکسری کشورها با سکوت حمایت کردند. مثل مادری که با سکوت می‌خواد به بچه‌هاش بگه بسه پدرسگ‌ها دیگه دعوا نکنید. اگر ادامه بدید شب به بابا میگم سیاه و کبودتون کنه. این سکوت به ‌معنای دعوت به صلح و آشتی است. یا ژاپنی‌ها که رفتن جلوی سفارت اسرائیل در ژاپن دراز کشیدند روی آسفالت. خب این اصلاً چیز بدی نیست. ژاپنی‌ها مردم پرتلاش و خسته‌ای هستند. شاید این حرکت غیرارادی بوده و اونا دارن استراحت می‌کنند. یا شاید هم می‌خوان به اسرائیل بگن آنقدر پشت سر هم بمب نزنید کمی هم استراحت کنید تا بتوانید محکم تا آخر بایستید.

– نظرت در مورد اظهار نظرات مختلف سلبریتی‌های ایران در فضای مجازی چیه؟

+ خب طبیعتاً سلبریتی‌های صلح‌طلب استراتژی هوشمندانه‌ای برای خاتمه‌دادن به جنگ پیش گرفتن. استوری‌کردن تبلیغات شامپو کافئینه و مام زیر بغل از ابتدای جنگ به معنی این هست که جنگ را تمام کنید و دوش بگیرید. خستگی‌ها را از تن بیرون کنید و زندگی را از نو آغاز کنید. سلبریتی‌های جنگ‌طلب هم با انتشار تصاویر دلخراش خون و جنگ و مجروحان فلسطینی آتش جنگ رو شعله‌ورتر کردن. خب کی ضرر کرد؟ آفرین خودشون. چون خیلی از فالوئرهای دل‌نازک خودشون رو از دست دادن.

در آخر می‌خوام کل دنیا رو به آرامش دعوت کنم و به فلسطین و اسرائیل بگم دعوا نکنید و با هم دوست باشید و همدیگر را دوست بدارید. تا درودی دیگر بدرود.