راه راه: مشق نوشتن مقامات:
معلم: گفتم ۶۰‌بار از روی «تصمیم کاترین» بنویس. ورداشتی شش‌بار از «هنریک کجایی» که کوتاه‌تره نوشتی؟
شاگرد: عه چطوری تونستید بفهمید؟ خب فکر کردم به ریال گفتین. چرا میزنی حالا؟
معلم: چپکی که آویزونت کنم از کلاس، می‌فهمی ریال یه واحد پول آسیائیه و اینجا اِمریکاست.
شاگرد: ولی من قبلش با این کالیبر ۹میلی‌متریِ هدیه تولدم…[صدای تیراندازی]. 

بلوغ مقامات:
مادر مقام مربوطه: فرزندم؛ پیاز و ویتامین ث و ۴ و ۵، همراه با امگا۳ و ج،چ،ح،خ، بخور سیبیلات زودتر دربیاد.

سروسامان گرفتن مقامات:
مادر عروس: خب آقا داماد چی‌کاره‌ان؟
عمه داماد: عمه بگرده؛ سخنران انگیزشیه. و کتاب هم می‌نویسه. با موضوع «چگونه در خانه بخوابیم و خرپول شویم».

داماد؛ همزمان با کوبیدن کف دست به پیشانی: My God! حواسم نبود بجای زنگ۳، ۷ رو زدم اشتباه اومدیم. همیشه «ث و ۷ و ۴۸۳۸ و خانم دنیِلز» رو اشتباه می‌گیرم. میگم چهره همه‌تون آشناست! فکر کنم خواهر عروس یه مقدار از بنده باردار هم هستن. ما بریم یه دور بزنیم. شمام سی‌سال دیگه که رئیس‌جمهور شدم بیاید، بهتون حق‌السکوت بدم پولدار شید. 

جلسه رأی اعتماد مقامات:
رئیس‌جمهور: براتون وزیر آوردم، آووکادو! خودش به‌تنهایی بلده تا ۹۹ بشمره. می‌تونه بصورت کاملا مستقل راه خونه‌ش رو پیدا می‌کنه. قرمز و سبز چراغ راهنمایی، ترمز و کلاچ و نانسی پلوسی و سوزان رایسم از هم تشخیص میده. 

مصاحبه خبری مقامات با محوریت کرونا:
خانم مشاور: این کرونای نوزدهم تاریخه. اولی نیس که هول ورتون داشته. من نمی‌فهمم جامعه پزشکی این‌همه مدت چه…[غیر قابل پخش]. اون رئیس سیاه بهداشت جهانی چطور…[همان]. ولی دلم خنک شد چینیا…[محتوای غیرانسانی].

واقعی: «کلیَن کانوی»؛ مشاور ترامپ گفت «این نوزدهمین کوید است و مثل کوید۱، نو نیست که نمی‌توانید جمعش کنید» و خود را مضحکه خاص و عام و خانواده شوهرش کرد. گفتنی‌ست کروناهای ۱ تا ۱۸، توهمات شخصی نامبرده است و این ویروس به‌احترام(!) سال شیوع، کوید«۱۹» نام گرفته است.