باخبر شدیم که بهای قبور تهرانی مرز افلاک هفت‌گانه را رد کرده و به زودی وارد عرش اعلا می‌شود. در این زمینه لازم دیدیم گفتگویی داشته باشیم با یک قبر و چند و چون این خبر را بررسی کنیم. با ما همراه باشید.
_ از کی فهمیدی باارزشی؟
+ از وقتی ایرانسل… ببخشید از وقتی مرگ و میر زیاد شد.
_ عجب! مرگ و میر که خیلی وقته زیاده؟
+ خب من هم خیلی وقته که نایاب و قیمتی ام… یعنی هستم ولی کم هستم.
_ شنیده بودم بی‌ظرفیتم شدی، حالا می‌فهمم که راست بوده.
+ حسودی می‌کنی؟! من چه تقصیری دارم؛ می‌خواستید کمتر متولد شید.
_ چه ربطی داشت؟!
+ ربط نداشت؟! خیلیم داشت. اینو یه گودال سطحی هم میدونه که تولد عامل اصلی مرگه.
_ لابد میخوای بگی بی‌ظرفیتی بهشت زهرا هم تقصیر دولت قبله؟
+ دقیقا. اگه دولت قبل وعده یک میلیونی نمیداد، اینقدر تولیدِمثل نمیشد؛ این همه هم جنازه بالقوه رو دست مرده‌شو‌خونه‌ها نمی‌موند.
_ جناب قبر، توصیه‌ای، چیزی دارید بفرمایید؛ بحث سیاسی هم نکنید.
+ بله. چشم. از آنجا که “هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق” پیشنهاد می‌کنم تا اطلاع ثانوی ملت برن و عشق اختیار کنن تا سرشون گرم بشه و این ظرفیت باقی‌مونده بهشت زهرا ذخیره روز مبادا بمونه.
_ بسیار عالی! تموم شد؟
+ یه لحظه وایستا… توصیه می‌کنم یه شورای حل اختلاف هم تشکیل بشه که جلوی بی‌نوبتی مرده‌های آقازاده‌ها رو بگیره حق و ناحق نشه.
_ چشم. دیگه؟
+ به کلیه کباده‌کشان عرصه چاله میدان تأکید مؤکد می‌کنم مدتی برای هم شاخ و شونه نکشند. ما جان دا ریم
_ بشه که تمومش کنی!.
+ یه دیقه… جا داره از همین تریبون از سایپا مطمئن بابت نایاب شدن و متعاقبا گرانی کلیه قبرها تشکر کنم… سایپا متشکریم!
_ وقت اضافه برنامه هم تمومه؛ برو دیگه اه!
+ لطفا مسئولین پیگیر شغل مناسب دوم برای مرده‌شورها هم باشند؛ این‌ها به گردن ما خیلی حق دارند.
_ برو بابا! بینندگان گرامی تا مصاحبه‌ای دیگر بدرود.
+ گوربه‌گور شی الهی!