راه راه:  یکی از پر فروش‌ترین فیلم‌های سال ۹۸ فیلم چشم و گوش بسته آخرین اثر فرزاد موتمن می‌باشد.

فرزاد موتمن که فیلمسازی رو از سال ۱۳۷۹ آغاز کرده‌است و پیش از این در دو دوره متوالی جشنواره فجر با فیلم‌های «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» و «خداحافظی طولانی» نامزد دریافت بهترین فیلم و بهترین کارگردانی همزمان شده‌بود این فیلم را به تهیه کنندگی امیرحسین آشتیانی پور و نویسندگی هما بذرافشان که هر دو اولین تجربه کاریشان در این زمینه است، ساخته است. البته آشتیانی پور در پشت صحنه فیلم‌ها سابقه تصویربرداری، کارگردانی و جلوه‌های ویژه دارد و خیلی با فضای سینما ناآشنا نیست.

فیلمی کمدی با ایده‌ای بسیار ناب که متاسفانه برای خنداندن مخاطب از ایده اصلی خودش استفاده نکرده و با الگو گرفتن از سایر کارهای مشابه برای فروش بیشتر دست به شوخی‌های سخیف و جنسی زده است.

این اولین جمله‌ای بود که بعد از دیدن فیلم  چشم و گوش بسته در ذهنم نقش بست. اما پس از کمی جستجو در فضای مجازی متوجه شدم همان ایده ناب نیز کپی فیلم آمریکایی See No Evil, Hear No Evil آرتور هیل محصول سال ۱۹۸۹ سینمای هالیوود می‌باشد. البته این کپی فقط در سطح ایده و داستان نمانده‌است و صحنه‌های فرعی فیلم که در پیشبرد داستان نقشی ندارند و حتی دیالوگ‌های آن نیز از کپی بی بهره نماندند و به جز صحنه فرار دو شخصیت اصلی از زندان سایر اتفاقات فیلم همان اتفاقات نسخه اصلی فیلم می‌باشد. البته اگر نخواهم بی انصافی کنم سکانس آخر فیلم نیز عوض شده‌بود و به جای الگو گرفتن از این فیلم مجددا از کمدی‌های زرد ایرانی الگو گرفته‌است و یک ازدواج را به نمایش می‌گذارد.

به طور خلاصه می‌توان گفت عوامل فیلم برخلاف اسم فیلم چشم و گوششان کامل باز بوده و چیزی که موقع ساخت فیلم بستند ذهن و فکرشان بوده است. کاش نویسنده و دیالوگ نویس فیلم اگر به رسانه‌ها نمی‌خواهند پاسخ بدهند حداقل نزد وجدان خودشان به این سوال بتوانند پاسخ دهند که دقیقا برای چه چیزی دستمزد دریافت کردند و به نظر خودشان ایا این دستمزد حلال است؟

البته کپی به خودی خود ایرادی ندارد اما به شرطی که چیزی به آن اضافه شود تا جذابیت را بیشتر کند نه اینکه یک کپی مطلق یا به عبارت دیگر بازسازی صورت گیرد.

در کنار این نقطه ضعف بزرگ، نقطه قوت اصلی فیلم نیز بازی بازیگرانش می‌باشد. امین حیایی که از بازیگران باسابقه و سوپراستار سینمای ایران می‌باشد و نیاز به تعریفی ندارد. در کنار این بازیگر بزرگ نیز بهرام افشاری قرار دارد که در چند سال اخیر تواناییش را با بازی در نقش‌هایی کاملا متفاوت از هم، چون فاراب سریال «دل» و قدم فیلم «به کارگر ساده نیازمندیم» نشان داده‌است و ترکیب این دو نفر زوجی دوست داشتنی ساخته‌است.

به عنوان جمع‌بندی می‌توان گفت اگر فیلم شر نبین شر نشنو رو ندیدید احتمالا از دیدن چشم و گوش بسته لذت خواهیدبرد چون فیلمی خوش ساخت است که از ایده‌ای جذاب نیز بهره می‌برد و بازیگران نیز به درستی سر جای خودشان قرار گرفتند اما کاش هما بذرافشان کمی خلاقیت به خرج می‌داد و به جای اینکه شوخی‌های غیراخلاقی فیلم اصلی تا حدودی تعدیل و بومی سازی کند تا فیلم با مشکل مجوز مواجه نشود برای تولید طنز در فیلم از ایده خود فیلمنامه که کنار هم قرار گرفتن یک فرد نابینا و ناشنوا در کنار هم است استفاده می‌کرد.