اول خرداد را به نام روز بهره‌وری ثبت کرده‌اند، چرا دوم خرداد نه؟ و چرا اول تیر نه؟ نمی دانم، شاید سانس پر بوده است. بماند. اگر فکر می‌کنید ما ایرانی‌ها به بهره‌وری و مصرف بهینه لحظه‌ها، امکانات، ظرفیت‌ها، سرمایه‌ها و نیرو‌ها اهمیت نمی‌دهیم سخت در اشتباه هستید. شاید برایم مثال بیاورید که در برق، آب، انرژی و اینجور مسائل بهره‌وری پایین است. اصلا پایین باشد یا نباشد مهم نیست. این‌ها مال کشورهای سوسول صنعتی مثل ژاپن هستند که از آب هم کره می‌گیرند. ما که روی ذخایر انرژی زندگی می‌کنیم چه به مصرف بهینه انرژی، آب هم اگر کم هست و می‌گویند باید صرف محصولات پر اهمیت گردد؛ ولی در عوضش هندوانه قرمز تگری ظهر تابستان می چسبد و تمام. اهم و مهم را می‌شورد و می‌برد.

ما ایرانی‌ها به بهینه مصرف کردن لحظه‌ها اهمیت می‌دهیم. نمونه‌اش وقتی که ۳۴ ثانیه پشت چراغ قرمز می‌ایستیم، از لحظه استفاده بهینه می‌کنیم و حتما اینستاگرام را چک می‌کنیم یا اگر دوش حمام باز است و کاری به آن نداریم حتما یک لنگه پا را زیر دوش نگه می‌داریم تا خدایی نکرده آب اسراف نشود. مسئولین هم خدای استفاده بهینه از نیروها و سرمایه‌ها هستند. مثلاً برای بازنشسته نکردن یک مدیر هزارجور قانون و تبصره می‌تراشند که مدیر بزرگوار تا دم مرگ مدیر بماند، چون او یک سرمایه ملی است و نباید حرام شود. یا از همان مدیر فرتوتِ سرمایه‌ای در هشتاد و سه پست استفاده می‌شود تا بهینه استفاده کردن از نیروها را به رخ جهانیان بکشانیم. هرچند که در تعریف بهره‌وری، کارایی را در اثرگذاری ضرب می‌کنند؛ ولی چون اثرگذاری آنقدر زیاد است که تمام ملت آن را حس و بویش را استشمام می‌کنند. پس پایین بودن کارایی خیلی به چشم نمی‌آید. به همین مناسبت این روز را گرامی داشته و از اینکه از وقتتان بهینه استفاده کردید و این نوشته را با دقت خواندید تشکر می‌کنم.