کلا نباید هیچ چیز را قضاوت کرد.

برای رسیدن به این هدف، سخت بایدتمرین کرد.چون که این کار،درظاهرآسان به نظرمیرسد،امادرحقیقت،کارسخت ودشواری است.

مثلا شما فرض کنید یک نفر به جان ماشین شما افتاده ودرحال سرقت آن است.دراین موقعیت،شمابایدازقبل آمادگی داشته باشید که سارق مورد نظر را قضاوت نکنید و با خود بگویید:«ان شا الله که گربه اس»

امروز می خواهیم با هم تمرن کنیم که قرارداد ترکمنچای را قضاوت نکنیم. برای این کار،ویژگی های مثبت این قراردادرا باهم میشماریم؛

۱-کی آزادراهش روبسازه؟

امروزه،فاصله تهران تا شمال نهایتا ۲۰۰ کیلومتر است. بااین توصیف بالغ بر ده سال است که کار آزاد راه تهران- شمال هنوز ادامه دارد واحتمالا «چند بالغ بر ده سال»دیگرهم کار ادامه پیدا خواهدکرد. حال فرض کنید، شمال ایران تا آذربایجان و قفقاز امتداد پیدا میکرد! احتمالا باید کل بودجه مملکت را صرف این میکردیم که آزاد راه تهران- شمال رابسازیم واحتمالاتر تا قیام قیامت هم این کار به اتمام نمی رسید!

۲-کی کمپینش روبسازه؟

درحال حاضر یک وجب از ساحل خزر متعلق به کشور ماست و مردم، هر ساله کلی زحمت می کشند تا زباله هاشان را از خانه به این سواحل منتقل کنند. برای جمع آوری این حجم زباله، کمپین های زیادی تشکیل می شود. حال اگرقرارداد ترکمنچای نبود، سواحل دریای خزر ما چند برابر میشد! این همه کمپین از کجا بیاریم؟

۳-کی قلیه ماهی شمال رو بخوره؟

بر مردم فرض است در تعطیلات آخر هفته ، به جهت استراحت، خود را به شمال کشور برسانند. به گونه ای که برخی به علت کمبود وقت، بالغ بر ۴۸ ساعت در راه هستند و نهایتا یک تن کنسرو ماهی در یک پارک شهری میل می کنند وفورا به شهر خود برمی گردند.

تصور کنید یک کارمند از بندرعباس بکوبد تا قفقاز که قلیه ماهی بخورد! این آدم با این خستگی، در هفته بعد، نهایتا بتواند ۳۰،۴۰ ثانیه کار مفید انجام دهد.

بنابراین می بینید که این قرارداد چقدر برای تو سعه و رفاه این مملکت مفید بوده است. ای کاش انقلاب به اصطلاح اسلامی صورت نمیگرفت تا سلسله های قاجار و پهلوی قسمت هایی از شرق و غرب و جنوب هم به همسایگان واگذار میکردند تاخیلی بهتر میشد. می بینیدکه چقدر این انقلاب ما را بدبخت کرده است؟

اصلا من این نکته را بگویم که هر چقدر عقده قضاوت کردن دارید، برسر انقلاب خالی کنید! تا خود صبح بنشینید و انقلاب را قضاوت کنید.