راه راه : آقای عراقچی گفته است «اگر احساس کنیم که اروپایی ها دنبال اتلاف وقت اند، طبیعتا به مذاکرات ادامه نخواهیم داد» البته ایشان توضیح ندادند که چه کارهایی از نظرشان «وقت تلف کردن» حساب می شود.

در ادامه، چند نوع وقت تلف کردن را با هم مرور می‌کنیم:

اگر دیدید که یکی از اعضای جلسه با گوشی خود سرگرم است مطمئن باشید یا در حال بازی کردن است یا دارد در شبکه های مجازی میچرخد و پست ها را لایک میکند. برای اینکه مچ او را بگیرید، یهو وسط صحبت خود از او بخواهید نظرش را در مورد صحبتهایتان بگوید، تا سنگ روی یخ بشود.
اگر کسی در حال نوشتن بود حتما به او شک کنید. حالا مگر در صحبت‌های شما چه نکته ی به‌درد بخوری هست که از الف آغاز تا نون پایانش را مینویسد؟ به بهانه ی دیدن دست خط اش از او بخواهید نوشته هایش را نشان‌تان دهد. خواهید دید که در حال نوشتن نامه‌ی عاشقانه به همسر آینده خود است یا کاریکاتور قیافه‌ی سخنران را می‌کشد.
اگر در جلسه فردی عینک به چشم داشته باشد و خیلی دقیق به صحبت های شما گوش دهد، شگفت زده نشوید. سعی کنید از زوایای دیگر عینکش را بررسی کنید. احتمال دارد عینک واقعی نباشد و او خوابیده باشد و از این برچسب های چشم باز روی عینک زده باشد. از این موارد سر کلاس های خواب‌آور درس زیاد دیده میشود.
کسانی که رو به روی شما نشسته‌اند احتمال بیشتری دارد که به حرف های شما گوش دهند اما ممکن است همین افراد هم فکرشان جای دیگری مشغول باشد و فقط جسمشان در جلسه حاضر باشد.

در اینجا باید با هوش و ذکاوت خودتان مطمئن شوید طرف مقابل در فکر چه چیزی است. معمولا این افراد برای اینکه کم نیاورند هر چند دقیقه یکبار سرشان را به نشانه تایید حرف های شما تکان میدهند شما میتوانید همان موقع از آنها بخواهید علت تایید کردنشان را بگویند. خواهید دید جواب خاصی ندارند.
با توجه به نکات گفته شده اگر باز هم برای مذاکره کننده‌های گرامی محرز نشد که اروپایی ها در حال اتلاف وقت اند یا دارند چه غلطی می‌کنند، میتوانند به صورت ایمیلی یا پیامکی یا تلفنی از آنها بپرسند که آیا دنبال اتلاف وقت هستند یا نه؟