سمیرا قره‌داغی یک مددکار اجتماعی مهاجران افغانستانی در ایران تصمیم می‌گیرد به افغانستان سفر کرده، و از آنجایی که آشنایی کامل با آداب و رسوم و فرهنگ همسایه شرقی دارد توانسته است این سفرنامه را با چاشنی طنز، بسیار دلنشین و بدور از جانب‌داری‌های قومیتی روی کاغذ بیاورد.
انگار آدم‌ها به سینما می‌روند تا دوباره به آن سال‌ها برگردند و رفع دلتنگی کنند یا مثلا جوان‌ترها انگار آن فضای صمیمانه را بیشتر می‌پسندند و شاید هم برای همین است که این آثار پربیننده شده‌اند.
