گوییم _از هجوم درختان به شهرها
هر سال بعد رفتن تو_:آخ... مملکت

رفتی و حیف در چمدان تو جا نبود
جا مانده است لای در کاخ، مملکت

بااینکه والدینش نامش را دونالدجان گذاشتند، تا برایش احترامِ زوری بخرند، اما همه‌ی بچه محل‌ها او را هوی دونالد، کلّه خر، هی دونی و... صدا می‏زدند.

حتی کلیدساز محل که دو ریال از طلبش را وصول کرده بود، باز بر جام حاجی فیروز دل بسته بود.
حاجی فیروز کاری به این کارها نداشت. میخواست صندلی و کاخ سیاهش را بدهد برود که راحت بشود. اما چه کسی جرات داشت صندلی حاجی فیروز را بخرد؟