سید جواد رضویان کمدین نام آشنایی است که در دهه های ۷۰ و ۸۰، حضورش در آثار طنز و کمدی یک وزنه به حساب می‌آمد. او حوالی سال ۷۳ وارد عرصه بازیگری شد. با سیب خنده و مجید دلبندم سال‌های ۷۵ و ۷۶ شناخته تر شد و با حضور کارهای مهران مدیری به اوج رسید. در دوره ای شاهد حضور کمرنگ تر وی در تولیدات تلویزیونی و سینمایی بودیم. بعد از گذار از آن دوره وی پا به عرصه‌ی کارگردانی گذاشت و این برای طرفداران و هواداران بازی های او یک اتفاق درخشان محسوب می‌شد و نظرات بسیاری را به خود جلب کرد. اما آنچه این روزها و با پخش سریال ۰۲۱ بیش از پیش نمایان است افت نسبی این بازیگر توانا، هم در عرصه‌ی بازیگری کمدی و هم کارگردانی است. به همین منظور و همزمان با پخش سریال ناموفق ۰۲۱ به بررسی آثاری که این کمدین کارگردانی کرده است پرداخته ایم:

1. مجموعه» ارث بابام«

مجموعه ارث بابام اولین تجربه‌ی کارگردانی جواد رضویان در تلویزیون است. این مجموعه سال ۸۴ از شبکه سه سیما پخش شد و یکی از مجموعه‌های موفق جواد رضویان است.

در این مجموعه‌ جواد رضویان، علاوه بر کارگردانی ایفای نقش هم کرده است. ارث بابام نسبتا سریال پربازیگری بود و کارگردانی آن با توجه به بازی گرفتن از این تعداد بازیگر و مدیریت آن‌ها کار بسیار دشواری بوده‌است‌ که جواد رضویان در اولین کارش از پس این کار برآمد. همچنین طنز این مجموعه داستانی از جمله کمدی های تمیز و سالم محسوب میشد.

داستان ارث بابام، ماجرای یک خانه بود که ساکنین آن همسایه‌هایی سرخوش هستند؛ اما این خانه ارث پدر عده دیگری است!

2. مجموعه» قرارگاه مسکونی«

بعد از مجموعه ارث بابام و شناخته شدن جواد رضویان به عنوان کارگردان، یک سال بعد، او دست به ساخت مجموعه قرارگاه مسکونی زد. او در این مجموعه نیز، هم بازیگر بود و هم کارگردان. این مجموعه نوروز سال ۸۷ پخش شد که توانست نظر برخی از مخاطبان را به‌ خودش جلب کند. داستان آن درباره یک پادگان بود که در آستانه عید با مرخصی سربازانش موافقت نمی‌شود و به همین دلیل سربازان تصمیم به فرار می‌گیرند اما هر بار ماجرایی تازه رخ می‌دهد. همچنین این مجموعه به معرفی علیرضا مسعودی (علی مشهدی) کمک شایانی کرد که گویا بخش زیادی از داستان آن را خاطرات سربازی خودش نوشته‌است. این اثر، در خط داستانی مشکل داشت و با افزودن خطوط فرعی (گاهی به‌دور از فضای واقعی) هم نتوانست آنچنان که باید موفق باشد. دیالوگ‌ها هم در همان‌ شوخی‌های دم دستی و بعضاً لودگی ماند و در یکنواختی به پایان رسید.

. فیلم »به روح پدرم«

سال ۸۸ جواد رضویان دست به ساخت اولین فیلم بلند خود زد. فیلم به روح پدرم اکران نشد تا مستقیم وارد چرخه نمایش خانگی بشود. این فیلم هم به نسبت چون کار اول وی در آثار سینمایی محسوب می‌شد، کار قابل قبولی از آب درآمد. اثری که میتوان گفت ساده بود و دارای پیام اخلاقی «ادای دِین پدر فوت شده».

4. فیلم »لیموترش« و »کمی شیرین، بسی فرهاد«

سال ۸۹ جواد رضویان در دومین ساخته بلندش فیلم لیموترش را جلوی دوربین برد که نتوانست نظرات منتقدان و مخاطبان را جلب کند. همچنین فیلم سینمایی کمی شیرین، بسی فرهاد هم آن سال جلوی دوربین رفت و تا به امروز اکران نشده‌است.

5. مجموعه »کسی خوابه؟« و »مهمانان ویژه«

سال ۹۰ برای رضویان سال پرکاری بود. او توانست به عنوان کارگردان دو اثر را برای شبکه یک و تهران تولید کند. مجموعه کسی خوابه، نقد معضلات اجتماعی، مسائل و مشکلات روز جامعه بود که در ساختار آیتمی موفق ظاهر شد هرچند تا جایی تکرار آیتم‌های طنز دیگر کارگردانان بود.

مجموعه‌ مهمانان ویژه راوی داستان خانواده‌ای بود که از شهرستان راهی تهران می‌شوند تا عید را مهمان پسرشان باشند. در این مجموعه، تقابل سنت و مدرنیته، تفاوت زندگی شهری و‌ روستایی را از نظر طنز دیدیم که سریالی نسبتا موفق بود.

. برنامه  »سه شو«

این برنامه با هدف استعدادیابی در بازیگری و خوانندگی با اجرای او و مهران غفوریان سال ۹۴ به روی آنتن رفت که بعد از مدتی به دلایل نامشخص، رضویان از حضور در آن کار انصراف داد. سه شو قدرتمندانه و با تبلیغاتی عظیم شروع شده بود که با سرنوشت نامعلوم به کار خودش پایان داد.

۷. فیلم سینمایی »زهرمار«

بعد از چند سال، بالاخره سال ۹۷ جواد رضویان فیلم زهرمار را برای سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر ساخت. این فیلم در جشنواره به توفیقی دست نیافت. رفتن سمت شوخی های اروتیک و دست گذاشتن روی سوژه های سیاسی هم نتوانست برای این فیلم موفقیت چندانی کسب کند. این فیلم در نهایت با فروش نسبتا کم ۶ میلیاردی به کار خود پایان داد.

8. مجموعه» صفر بیست‌ویک«

صفر بیست‌ویک (با نام قبلی نیوجرسی) یک مجموعه تلویزیونی به کارگردانی مشترک سید جواد رضویان و سیامک انصاری است. این‌ اثر در تابستان سال ۹۹ و در ۲۵ قسمت تولید شده که از اوایل آبان از شبکه سوم سیما پخش می‌شود. گویا این سریال‌ در دو فصل دیگر ادامه می‌یابد و ۹۰ قسمت دارد.

این سریال شروع ضعیفی داشته است و در همان ابتدا مخاطبان بسیاری را از دست داده است. کش دار شدن صحنه ها بدون شوخی و غافلگیری، ساختار کمدی کمرنگ، بازی‌های کلیشه‌ای، فیلم‌نامه‌ای مبتدیانه و شوخی با طنز نخ‌نمای باجناق‌ها و شخصیت پردازی های ناقص و دم دستی و بعضا تکراری از ضعف‌های اولیه کار است.

سید جواد رضویان، در طول بیست‌ و چندسال کار هنری، در بازیگری موفق بوده است و به حق خودش هم رسیده. این راه هنوز هم برایش ادامه دارد. در کارگردانی نموداری سینوسی‌شکل را تجربه کرده است که‌ گاهی در اوج بوده و گاهی هم در قعر. آنچه در آثار اخیر او عیان است اگر در زمینه ی فیلمنامه آثارش تحولی اساسی ایجاد نکند، به زودی همان مخاطبان سابق را نیز از دست خواهد داد.