شرح یابو بنیامین نتانیاهو مدالله عذابه فی سقر
ابن‌الوحش

آن سفید کننده روی هیتلر و چنگیز، آن برده آبروی فرعون نیز، آن به خیال خود خیلی تیز 

شیخنا کمتر از یابو بنیامین نتانیاهو مدالله عذابه فی سقر

 آورده‌اند وقتی که بنیامین به کرسی سلطنت لم داد آریل شارون وی را خواب‌نما کرد که خاک بر سرت با این زمان به تخت نشستنت!

 بنیامین بانگ برآورد تو را چه می‌شود ای آریل؟

 وی را گفت: بدبخت! الان زمانی است که ایرانی‌ها از توفان شن به توفان پهپاد رسیده‌اند گور خودت را با دست خودت کنده‌ای، همان دم آشوب عجیبی بر روده‌های بنیامین مستولی گشت و فی‌الفور در پی ذخیره ایزی لایف برای خودش افتاد که البته تنها موردی که به دردش خورد همین بود.

 آریل ادامه داد: روی کشتی‌هایت دود می‌بینم. بنیامین قهقهه‌ای زد که زبان سومش از ته حلقش پدیدار گشت و گفت: خب سوخت کشتی است دیگر. آریل برآشفت که مشنگ! در کوتاه زمانی می‌بینم که بر عرشه کشتی‌ات قلیان می‌کشند. بنیامین خیس از عرق از خواب برخاست در حالی که واقعاً ایزی لایف لازم بود. دیری نپایید که خوابش نه تنها چپ نشد که کاملاً تاویل شد.

 مردانی از تبار اویس بر عرشه کشتی سوروسات جشن راه انداخته و مردانی از سرزمین پارس با توفان موشک و پهپاد سراغش رفتند.

 این بود که آریل در قعر سقر آواز در داد: 

منو با تنهاییام تنها بذار دلم گرفته

 روزای آفتابی رو به روم نیار دلم گرفته!

ثبت ديدگاه