به شب بلند یلدا، نه که گیر و دار دارم

به تفاوت نگاهش گله بی‌شمار دارم

همه‌ی دقیقه‌ها در، شکم انار شد سر

به انار شام یلدا سر شب ویار دارم

نه ملینم چو آلو، نه چو موز گیر و پی‌جو 

نه زمان بلع چون به، به گلو فشار دارم

نه هلوی نرم نازم، نه چو سیر و چون پیازم

گل سرسبد خیارم، همه جوره یار دارم

همه جا به شادی و غم، شده‌ام شبیه مرهم

سر قبر و در عروسی همه جا قرار دارم 

نه گدای سامرایم، نه عزیز سرسرایم

نه برای لعل سرخی، دو سه پرده دار دارم

تو که پوست کن به دستی، کمر مرا شکستی 

نمکی بزن به زخمم، سرِ انتحار دارم

نه فضول بد ادایم نه به کینه مبتلایم

منِ خوش‌تراشِ خوشبو به‌کسی چه‌کار دارم

نه چو لعل سرخِ یارم، نه به سینه چاک دارم

سر سبز من سلامت، چه کم از انار دارم