زن ها

خودمان هم میدانیم زن‌ها یک ملت نیستند. اما چون آمریکایی‌ها به زنهای همه ملتها –حتی ملت خودشان- به یک چشم نگاه میکنند گفتیم بد نیست آنها را جدا بیاوریم. از نظر آمریکایی‌ها زن ژاپنی، هندی، آفریقایی، ایرانی، افغانی، اروپایی و… و حتی آمریکایی خیلی با هم فرق ندارند. بیشتر از این نمیتوانم توضیح بدهم با زبان روزه!

آمریکای لاتین

آمریکایی ها حق همسایگی را در حق مردم آمریکای لاتین همیشه بجا آوردند. از جنگ سال ۱۸۴۷ با مکزیک که ۲۵ هزار مکزیکی را کشت ولی در عوض سرتاسر تگزاس، تمام کالیفرنیا، همه نوادا و یوتا و بخشی از نیو مکزیکو، آریزونا، کلرادو و وایومینگ را از مکزیک جدا کرد و جزئی از خاک آمریکا قرار داد(!) بگیر، تا سال ۱۹۸۱ که یک بیماری مرموز به نام “تب استخوان شکن” در کوبا فراگیر شد و بیش از ۳۰۰ هزار نفر را مبتلا کرد و سازمان سیا بعدها تلویحا مسئولیت این حمله میکروبی را برعهده گرفت. حمله به گرانادا، راه انداختن گروه کنتراها در نیکاراگوئه که بصورت حرفه ای جنایت میکردند، اقداماتی علیه مردم ونزوئلا و پورتریکو و هائیتی و سایر اقدامات کوچولو موچولو در آمریکای لاتین هم از جمله همسایه داری های آمریکا است.

ایرانی ها

آمریکا همیشه نگاه ویژه ای به مردم ایران داشته است و تقریبا هر کاری که با مردم بقیه کشورها کرده است، همه‌اش را در حق مردم ایران –فوق فوقش در ابعادی کوچکتر- انجام داده است. کودتا که راست کار آمریکا است در ایران انجام شد. آموزش شکنجه گرهای ساواک هم همینطور. حمایت از حکومت پادشاهی که حتی در ظاهر هم با آرمانهای دموکراسی خواهانه آمریکا تقابل دارد هم یکی از آنها است. ایجاد قحطی که به مرگ چند میلیون ایرانی انجامید، حمایت از دشمنی که داشت به شهرها موشک میزد، زدن هواپیمای مسافربری و خلاصه کاری نبود که از دست آمریکا بر بیاید و نکند.

جنوب شرق آسیا

اسم کشور را ببینید: لائوس… کامبوج! اصلا آدم دلش می‌آید به کشورهایی که اسمشان لائوس یا کامبوج است حمله کند و آدمهایشان را بکشد؟ آمریکایی ها اما از این دو کشور هم نگذشتند و باقی مانده بمبهایی که سر مردم ویتنام میریختند را بر سر لائوس و کامبوج ریختند. فیلیپین هم که همان کنارها بود و درست نبود آمریکایی ها تا آنجا بروند و به فیلیپینی ها سر نزند. اما چون هدف اصلی آمریکایی ها تایوان بود، این کشور بیشتر مورد توجه آمریکا بود و با بمبهای عجیب و غریبی که سرش ریخته شد چند میلیون نفر از جمعیت خود را از دست داد.

آفریقایی ها

آفریقایی ها داشتند زندگی‌شان را میکردند اما آمریکایی ها رفتند آنها را به زور سوار کشتی کردند و آوردند در آمریکا و از آن به بعد آفریقایی هایی که تا دیروز زن و زندگی و خانه و مزرعه و بچه داشتند شدند برده و بعد از آن فقط یک چیز داشتند: ارباب! بعد از مدتی که اربابها از شلاق زدن و دار زدن و بردگی کشیدن خسته شدند، به سیاهپوستهای آفریقایی اجازه دادند تا بعنوان یک آمریکایی آزاد زندگی کنند اما برای اینکه هیچوقت اصل و نسبشان را فراموش نکنند، با کارهایی مثل جدا کردن آبخوری سیاه ها و سفیدها و یا کشتن توسط پلیس، گذشته شان را به آنها یادآوری میکردند. البته برای اینکه سیاهها همچنان مثل دوران بردگی در پیشرفت آمریکا نقش داشته باشند اتفاقات دیگری هم می افتاد. مثلا  آمریکا از سال ۱۹۴۰ به دنبال انجام تحقیقات درباره ی بیماری سفلیس بود و برای این تحقیقات ۴۰۰ مرد سیاهپوست در منطقه ی تاسکیگی ایالت آلاباما به عنوان موش آزمایشگاهی انتخاب شدند و باکتری سفلیس به خون آنها منتقل شد و از آنجا که قرار بود اثرات ۳۰ ساله ی این بیماری بر بدن انسان مطالعه شود، این سیاه پوستان از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۷۲ از درد و عوارض این بیماری ناله می کردند.

افغانستان و پاکستان

کسی خبر ندارد پهبادهای آمریکایی تا حالا بیشتر عملیات موفق داشته اند یا ناموفق! آخر هر بار این پهبادها عملیات میکنند کلی زن و بچه افغانستانی و پاکستانی کشته میشوند و آمریکایی ها هم خیلی که معرفت به خرج دهند، میگویند اشتباه شده است. این روزها در این دو کشور روی کارت عروسی مینویسند: به صرف شام و شیرینی، از ساعت ۱۹ تا وقتی پهبادها آمریکایی حمله کنند!

حالا اینها بغیر از حضور نظامی رسمی و مستقیم آمریکا است که کلی کشته به بار آورده.

شرق آسیا

در حمله اتمی آمریکا به ژاپن قریب سیصد هزار نفر بصورت مستقیم جزغاله شدند، عوضش الان تلفن روی میز رییس جمهور آمریکا پاناسونیک است. همچنین تا سالها بعد همچنان کودکان ناقص الخلقه ناشی از اثرات آن حمله اتمی در این کشور متولد میشدند، عوضش الان تلفن روی میز رییس جمهور آمریکا پاناسونیک است. همین الان هم آمریکا در کشور ژاپن پایگاه نظامی دارد و آمریکایی‌های حاضر در این پایگاهها هر چند وقت یکبار به زنان و دختران ژاپنی تجاوز میکنند، عوضش الان تلفن روی میز رییس جمهور آمریکا پاناسونیک است. خلاصه اینکه اگر با آمریکایی ها طرح دوستی ریختید حتما سعی کنید تلفن پاناسونیک تولید کنید تا دردش را جبران کند!