راه راه: جلسات ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی پنج ماه است که برگزار نشده و گویا قصد برگزار شدن هم ندارد.

همان جلساتی که وقتی خبر برگزاری آن را شنیدیم، خیالمان از جمع شدن کاسه و کوزه شهروندان فاسد به کل راحت شد. اما با این شیوه برگزاری به دوران قبل از جلسات برگشته‌ایم. در این وضع و اوضاع تنها چیزی که ما را آرام میکند تدابیر دولت در برابر مفاسد است. بهتر است صبر کنیم تا دولت برنامه‌هایش را آنطور که عقلش میگوید به پیش ببرد.

البته ما هم این وسط نشستیم و با عقل به قولِ دولتیان، کم مان دلایل زیر را برای برگزار نشدن جلسات یافتیم:
۱. دولت به مفاسد فرصت داده تا جلسات خودشان را برگزار کنند و توافقی یک نفر را برای دستگیر شدن معرفی کنند. اینگونه وقت دولت هدر نمی‌رود و به بقیه برنامه‌هایش می‌رسد. بالاخره هر چه باشد صلاح کار خویش خسروان (مفاسد) دانند.
۲. درست است که جلسات ستاد تعطیل است اما فاسد بازی که تعطیلی ندارد. این روزها آنها سعی در کشف شیوه‌های نوین چاپیدن را دارند. حتما هم در این ۵ ماه به چیزهایی رسیده‌اند. اما دولت منتظر اقدام از سوی آنهاست. وقتی اقدام کنند وارد می‌شود و با گفتن «دیدید که چه تیز و بز دانه درشت گرفتیم؟! یادتان هست که تیز و بز دانه درشت نمی‌گرفتیم؟!» جلویشان می‌ایستد تا همه بفهمند شیر (دولت) هر چقدر هم پیر باشد شیر است.
۳. ممکن است دولت در حال استفاده از استراتژی «عذاب صفی» باشد. احتمالا مفاسد را ۵ ماه است که در صف نگه داشته تا حال مردمی را که ۵ سال است در صف انتظار خدمات هستند درک کنند. شاید این گونه متنبه شوند و دیگر با پول مردم به خارج نروند.
۴. در ماه رمضان هستیم. کدام جلادی دلش راضی می‌شود که مفاسد دانه درشت در این ماه به زندان بروند و حال و هوای معنوی دیگر زندانیان را بپرانند؟! در ضمن بعد از ماه رمضان هم که تابستان از راه میرسد و مفاسد محترم به ییلاق (کانادا) کوچ می‌کنند و کسی دستش به آنها نمی‌رسد. اگر هم که ییلاقشان طولانی شود، به برف و بوران میخورند و برگشتشان به تعویق می‌افتد. به همین دلیل احتمالا جلسات بعدی ستاد به سال ۱۳۹۸ موکول شده است و باید یکسالی منتظر بمانیم.