کاندیدای محترم، اگر می‌خواهید در رقابت‌های انتخاباتی پیروز شوید حتما به موارد زیر توجه کنید:

۱) اعتماد به نفس داشته باشید. اعتماد به نفس شرط اول پیروزی است. تاریخ انتخابات گذشته نشان می‌دهد بعضی از کاندیداها با سرریز شدن اعتماد به نفس خود، توانسته‌اند یک کشور را به‌ هم بریزند. هم ایشان بودند که جوگیر شده‌ و با اعتماد به نفس تا سقف و قبل از اعلام نتایج واقعی، خودشان نتیجه را اعلام کرده‌اند. پس اگر اعتماد به نفس ندارید، همان اول سفره‌تان را جمع کنید و چهارزانو کنار بنشینید. شما باید بپذیرید که تنها کاندیدای محبوب مردم هستید که می‌تواند آنها را از فلاکت نجات دهد. این شعار که «من تنها ناجی شما هستم» را در ذهن خود حک کنید تا در همه‌ مراحل انتخابات، تپق نزده و شعارهای طراحی شده توسط طراحان در ستادها را به راحتی به زبان آورید.

۲) نگران هزینه‌ها نباشید تا کمک‌های مردمی به ستادهای انتخاباتی شما، گوارای وجودتان ‌شود.

بدانید پول مثل چرک کف دست است، می‌رود؛ اما دوباره دست، چرک می‌شود. نگران منابع مالی نباشید. یکبار که دلار بالا و پایین بپرد، کلی سلطان دلار از قبال آن زائیده می‌شود و برایتان تلافی می‌کنند. شما فقط بخندید و بخندانید. مطمئن باشید بعداً می‌توانید از خجالت منابع مالی در بیایید.

۳) شعارهای پرطمطراق و مردم‌پسند بدهید. نگاه کنید مردم چه کمبودی دارند همان را پیراهن عثمان کنید. مسائل اقتصادی، اینترنت و ورزشگاه و غیره بهانه‌های خوبی هستند. هرچیزی که کم است نردبان بالا رفتن شماست.

شما می‌توانید یک کلید دستتان بگیرید. یا بگویید بهار است در حالیکه زمستان است. اصلاً می‌توانید بگویید: «شب‌ها هم روز می‌شود.» یا «فساد را زیر پایتان مثل سوسک له می‌کنید.» یا می‌توانید «مسیرتان را در نقشه برای اسنپ مشخص کنید»  یا «ارتفاع بگیرید» یا «وعده‌ بهار پر از گل بدهید» و یا از آچار و کلید استفاده کنید.مردم رأیشان در چشمشان است و به دست‌ها و زبان شما نگاه می‌کنند.

۴) خود را در تونلی احساس کنید که یکه و تنها هستید و مردم، فقط شما را می‌بینند. شما هم فقط خودتان را ببینید. پس با اطمینان بگویید: «رقیبی برای من نیست و اگر مردم رای بدهند، فقط به من رای می‌دهند و دیگر هیچ». یا مثلا «شما داماد یک قوم هستید، عروس آن قوم نیستید که به شما رای ندهند»، مطمئن باشید آنها به غیر شما رای نمی‌دهند. بدانید اگر شما رای بیاورید، مردم آمده‌اند و رای داده‌اند؛ اما اگر غیر از این باشد، در انتخابات تقلب شده است.

۵) ارادتمند و ادبمند باشید. از کلیه عوامل و اشخاصی که برای مردم عزیزند استفاده کرده و به آنها ابراز ارادت کنید. حتی شده با دست پس بزنید با پا پیش بکشید. از بقالی سر کوچه، حتی شده با یک پفک، خرید کنید. دست بر سر دختر کوچولوی همسایه بکشید و به او آبنبات بدهید. (دختر بزرگ را حتی‌الامکان فراموش کنید.)

برای مخاطبین دست تکان دهید و لبخند بزنید. از دم در خانه‌تان تا ستاد انتخابات، قدم به قدم گزارش روی آنتن بفرستید و بگویید: «دارم میام پیشتون جاده چه همواره…». در ضمن سعی کنید مسیرتان را از خیابان‌های شلوغ انتخاب کنید. مردم در آنجا منتظر شما هستند.

۶) برنامه نداشته باشید. به خاطر داشته باشید وقتتان را هرگز صرف ارائه‌ برنامه و نقشه‌ راه نکنید. این حرف‌ها اصلا جاذبه‌ای ندارد. مناظره باید داغ شود. بدانید مناظره بهترین فرصت برای رسوایی رقبا و بیرون راندن ایشان از صحنه‌ انتخابات است.

 در مناظره‌ها از انگشت اشاره بیشتر استفاده کنید. بدانید با همان انگشت هم می‌توانید به سمت رقبا شلیک کنید.

می‌توانید با «بگم بگم» هرچیز لازمی را نگویید؛ اما چیزهای غیرلازم را بگویید. رسوا کردن رقبا هم خرجی ندارد. ممکن است که حرف،های شما، بعدا تکذیب شود. اصل این است که شما در لحظه، آبروی رقیب را جابه‌جا کنید. مثلا خرجی ندارد اگر بگویید رقیبتان شش کلاس سواد دارد یا به او تهمت بزنید و بگویید: «شما آرام و قرار ندارید و دائم پست عوض می‌کنید و می‌خواهید به پست‌های بالاتر برسید. تا کجا چنین شتابان؟!»

۷) در فضای مجازی فعال باشید. توئیت بزنید. لایو بروید. پست‌هایی بگذارید که دل سنگ را آب کند و چشم رقبا را از حدقه درآورد. فراموش نکنید توئیت‌ها و پیام‌ها در شبکه‌های غیرمجاز رمز موفقیت شماست. وقت طلایی خود را صرف برنامه‌های ایرانی نکنید. یک فیلترشکن قوی و ترجیحا مجانی فراهم کنید و شبانه‌روز، توئیت بزنید. هرچه توئیت شما بیشتر، پشت‌بام شما وسیع‌تر. مطمئن باشید بیست و سی، توئیت‌های شما را منتشر می‌کند.