دوره یازدهم مجلس، چند روز پیش به پایان رسید و دوره دوازدهم تازه آغاز شده است. از نخستین روز شروع تبلیغات انتخاباتی تا پایان انتخابات مجلس یازدهم، خبرنگاران جراید به هرکس رسیدند پرسیدند: «در زمینه شفافیت آرا، نظرتان راجع به دوره دهم چیست و از دوره یازدهم چه انتظاراتی دارید؟» جز از ما که «گل آقا» بودیم و هستیم و خواهیم بود و جا و مکان ما مشخص بود و هست و خواهد بود. همکاران عزیز مطبوعاتی می‌دانستند و می‌دانند که جایی غیر از آبدارخانه نداریم و شب و روزمان در آن می‌گذرد و به جای آنکه مثل سایرین، جملات مطول بگوییم که سر و تهش جفت نشود، پاسخ هر سوالی را فقط در دو کلمه می‌دهیم و آن هم جز حرف حساب نیست!
باشد… حالا که کسی از ما نپرسید، به شاغلام امر کردیم با ما پرسش و پاسخ بنماید که جبران مافات کنیم، منتهای مراتب، با حفظ اصول خودسانسوری!
شاغلام: برادر گل آقا! شما در زمینه شفافیت از مجلس یازدهم چه انتظاراتی داشتی؟
بنده: همان انتظاراتی را که از مجلس دهم داشتیم!
شاغلام: از مجلس دهم چه انتظاراتی داشتی؟
بنده: همان انتظاراتی که از مجلس نهم داشتیم!
شاغلام: از مجلس نهم چه…؟ لابد همان انتظاراتی که از مجلس هشتم داشتی؟ بله؟
بنده: نه‌خیر… آن وقت‌ها هنوز این طنزپردازِ تازه‌کار پا توی کفش ما نکرده بود و ما هنوز برایش «گل آقا»یی که بتوان پا توی کفشش کرد نبودیم. خودش هم زیاد از علم سیاست سر در نمی‌آورد. یعنی واردِ در دنیای سیاست نبود که حرفش را توی دهان ما بگذارد… اما شاغلام! خوب شد که کسی پا توی کفش‌مان کرده از زبان ما حرف می‌زندها!
شاغلام: چه فایده! جز همین یک طنزپزدازِ تازه‌کارِ زِپِرتی! کسی از زبان تو حرفی نمی‌زند. این یکی هم جوری حرف می‌زند که ای کاش نمی‌زد!

«گل آقا»