نوبتی هم باشد نوبت این رسیده است که مانند همه زن‌عموها، زن‌دایی‌ها، عروس‌ها و خواهرشوهرهای پز بده فامیل، بار دیگر موفقیت‌ها و دستاوردهای ایران عزیزمان را در چشم همه آنهایی که چشم دیدنش را ندارند فرو کنیم.

عرضم به حضورتان که در دورهمی قبلی، گفته بودم که ایران‌مان با رتبه تک‌رقمی در بهترین دانشگاه و در رشته هوافضا و همزمان در چندین رشته دیگر درس می‌خواند و اگر خدا بخواهد، قصد دارد فضانورد شود… اسپند دونه دونه، اسپند سی و سه دونه، بترکه چشم حسود و بخیل… راستی مکرون! آخر توانستی با رتبه کنکور پسرت، سیم کارتت را شارژ کنی؟

بگذریم! داشتم می‌گفتم… ایران عزیز ما توانسته در رشته هوافضا موفقیت‌های بسیاری کسب کند و مدتی است که ماهواره جدیدی به نام ماهواره «چمران۱» ساخته و همین شهریور امسال به فضا پرتاب کرده است. راستی بایدن! گفته بودی آن پسرت که به زور و تقلب دیپلمش را گرفته بود، ۲ روز هم نتوانست در مغازه برادرت بماند و کار یاد بگیرد. الهی بی‌بی بمیرد برایت! چه می‌کشی از دستش! عوضش ماهواره «چمران۱» ما بیش از ۴۰ روز است که در مدار جاگیر شده و خبرهای بسیار خوشی از موفقیت‌هایش به گوش می‌رسد. بچه‌ام ایران شب و روز برایش نمانده بس که سر این پروژه به خودش زحمت داد و تلاش کرد. نمی‌دانید اینکه بچه‌ات دم به دم موفقیت کسب کند، چه حس خوبی دارد. نه اینکه شما بچه‌های‌تان همه‌اش در پی ول چرخیدن در کوچه و آزار و اذیت رساندن به زن و بچه‌های مردم هستند، برای همین نمی‌دانید رشد و ترقی چه چیزی است اصلا!

بی‌بی تو چرا انقدر خنگی؟ آن ماهواره‌ای که در خانه کوچک و محقر و غصبی شما قرار دارد و با آن ۳۰۰-۲۰۰ شبکه تلویزیونی را تماشا می‌کنید با ماهواره «چمران۱» ما فرق دارد. قابلیت‌هایی که ماهواره ما دارد، هیچ ماهواره دیگری ندارد. ماهواره ما از قابلیت مانور مداری برخوردار است و می‌توان از زمین و از مرکز کنترل، موقعیت آن را تغییر داد. اما ماهواره شما را باید خودت بروی پشت‌بام و بشقابش را چپ و راست کنی. حالا اگر ماهواره فضایی داشتید، آنوقت چگونه می‌خواستید تا فضا بروید و آن را جابه‌جا کنید؟! واه واه! آدم یک حرف‌هایی می‌زند که به قد و قواره‌اش بیاید. ماهواره را فقط ما داریم. بقیه ماهواره‌ها باید جلویش لنگ بیندازند تا چشم صاحبان‌شان در بیاید. البته یک‌وقت به خودتان نگیرید‌ها! داشتم شوخی می‌کردم.

بلند شوم بروم کمی دیگر اسپند دود کنم. آخر انرژی منفی زیادی در این اطراف حس می‌کنم. اواه بایدن! ذلیل مرده چرا قرمز شدی؟!… بی‌بی! تو هم غصه نخور، عوضش پسته بخور… هی مکرون! با توام! به گلی جون سلام برسان و بگو اگر دوست داشتی می‌توانی با ماهواره‌مان یک چرخی توی مدار بزنی… خودت نه! فقط گلشیفته! آن هم چون یک زمانی هموطن‌مان بود.