این می‌گوید بد است آن می‌گوید خوب است (منظور از «این» و «آن» همین شاغلام و غضنفر است)؛ ولی ما یعنی خودمان (منظور گل‌آقاست!) تا ذکر مقدمه‌ای ننماییم، سختمان است حرف آخر را که همان حرف حساب باشد بزنیم!
مقدمه اینکه شاغلام در جراید به نقل از نایب رییس مجلس خوانده که «دولت با کاهش ساعت کاری کارمندان به ۴۰ ساعت در هفته موافقت کرده است» فلذا ناراحت شده، بُغ کرده گوشه‌ای و دم کردن چای را کنار گذاشته. غضنفر که دیده ما دیشلمه صبح‌مان به تاخیر خورده حرف حسابمان نمی‌آید به اعتراض آمده پیش شاغلام که اینکه طرح خوبی‌ست به کارمندان در طول روز فشار کمتری وارد می‌شود!
شاغلام هم تشر زده که: نه که تا امروز فشار زیادی بر آنان بوده!
و بحث حمله و دفاع از قشر کارمند بالا گرفته در این میان ما که گل‌آقا باشیم دیدیم وسط این بحث سرمان بی دیشلمه خواهد ماند گفتیم: این طرح برای این است که کارمندانِ همیشه خسته، وقت کمتری را بابت صرف ناهار و ادای نماز از ارباب رجوعِ «یک لنگه پا معطل» تلف کنند و روزی سر سفره‌شان حلال‌تر از قبل شود.
آنها که این حرف حساب ما را شنیدند هر دو ساکت شدند و آبدارخانه به روال قبل رجعت نمود.

وارده:
برادر گل‌آقا _سلمه الله_!
معروض می دارد:
پس از دو کلمه حرف حساب جناب عالی در رابطه با کاهش ساعت کاری کارمندان ما نیز شاد گشتیم که «ممصادق» مدت کمتری را در ادارات معطل خواهد ماند و زین پس مشارٌالیه به علت کاهش مدت زمان زدن دور باطل، کلمات نامربوط کمتری در منزل خطاب به ما و دیگران به کار می‌برد که این خود مایه مسرت و شادمانی‌ست.
مراتب معروض افتاد تا اگر کسی از فواید چنین اعمالی پرسید بیان گردد.

زیاده جسارت است.
«کمینه»- عیال «ممصادق»

همشیره گرامی 
شنیدن چنین اخبار مسرت بخشی مایه دلگرمی ماست. امیدواریم با افتادن پرونده «ممصادق» زیر دست یک کارمندِ کاری، از این میزانِ کم نیز کمتر گردد و عشقتان پایدارتر گردد.
زیاده عرضی نیست.
«گل آقا»