راه راه: «آر. کیو ۸۸» منتخبی از طنزنوشته های ستون روزخند روزنامه ی وطن امروز است که نزدیک به ۱۰۰ طنز مجزاست. طنزهای این کتاب به جز چند طنز اول و چند طنز آخر، مشخصاً درباره ی فتنه ۸۸ است و از نکات جالب کتاب، طنز فانتزی آن در بعضی از نوشته هاست. «مصاحبه تلفنی با شاه سلطان حسین» از این دست است. یکی از بهترین طنزهای کتاب، متن«عبور از خاطرات» است که نویسنده با قلمی شیرین و شیوا لیکن همراه با دلیل و برهان، ضمن مزاح با خاطرات روزانه هاشمی رفسنجانی، جواب های قشنگی به «دیدیم گفتیم» های ایشان داده است.
بدون هیچ شک و شبهه ای، گل سرسبد«آر.کیو ۸۸» کسی نیست جز شیخ اصلاحات. «آر.کیو ۸۸» بعضاً طنزهایی دارد که بهتر است در خلوت خوانده شود! دراغلب طنزهایی که در آن پای کروبی در میان است، سوژه و نویسنده دست به دست هم داده اند تا شاهکاری تماشایی خلق شود، مثل«من آمده ام…وای وای»، «نقش بنیانا در کودتای مخملین» که یکی از بهترین طنزهای کتاب است. قدیانی در این طنز به خوبی یک خبر علمی_اجتماعی را به مسائل روز سیاسی وصل کرده و از دل آن متن تمیزی درآورده است. و بدین ترتیب بعد از خواندن«آر. کیو ۸۸» خواننده می تواند از خود سوال کند، بهترین طنز کتاب کدام است؟!
همه ی متن های «آر. کیو ۸۸» سیاسی است و کاملاً درگیر با موضوع انتخابات ریاست جمهوری است. محوریت فتنه در کتاب به خوبی رعایت شده است و چیز اضافی بر سازمانی ندارد. شلوغ نیست. حتی نام کتاب، با اولین متن کتاب یعنی«مقدمه ی نویسنده» و آخرین متن کتاب یعنی«آر. کیو ۱۷۰ اسلام آورد و خودکشی نکرد» مطابقت دارد.
این مجموعه ی طنز، در ۳۷۵ صفحه به قلم حسین قدیانی توسط موسسه ی فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی به زیور طبع آراسته شده است.
حتماً متن یکی مانده به آخر کتاب را بخوانید. «سرشماری نفوس در خانه بعضی ها» دل تان را به شکل عجیبی خنک می کند. این طنز را از دست ندهید!
نام: حسین، ورژن قدیانی. فرزند شهید اکبر قدیانی. متولد ۱۳۵۹ تهران، نویسنده ی جوان روزنامه ی وطن امروز و ستون محبوب روزخند. تاکنون کتابهای قطعه ی ۲۶، نه ده، آر. کیو ۸۸ و ماشاالله حزب الله از او به چاپ رسیده است.
طنزنویسیهای قدیانی در کنار سایر قسمتهای روزنامه ی وطن امروز نقش بسزایی در شکستن حصر روانی روزهای سخت پیش و پس از انتخابات یا بهتر بگوییم جریان فتنه داشته است.
او در اکثر روزنامه هایی همچون رسالت، کیهان، جمهوری اسلامی، همشهری، یالثارات، و همین وطن امروز قلم زده است و در مقطعی هم به عنوان سردبیر در مجله ی«یاد ماندگار» حضور داشته است.
اولی را با کیهان شروع کرده. مطلبی با عنوان«خداوند اینگونه فراموش می شود» در مورد باخت۱-۳ ایران و بحرین که منجر به نرفتن ایران به جام جهانی می شود.
حالا الانش را نبینید که تیریپ سلمان هراتی برداشته است، یک زمانی عاشق سینه چاک فوتبال و پرسپولیس و عابدزاده بوده و پشت موهایش را مثل او(عابدزاده) بلند می کرده است.
و اما وبلاگش، که دوست دارد آن را اینگونه بنامند: قطعه ی ۲۶
کل فیلم آژانس شیشه ای را حفظ است و معتقد است که ایران کشوری است که بدهای آن هم باحال اند(یقیناً منظورش از بدها شیخ اصلاحات نبوده که؟!)
قرار است یکروز زندگی بابا اکبرش را هم کتاب کند که به گفته ی خودش در جوهر قلمش چیزی جز گوهر خون پدرش نیست.
و شما اگر می خواهید به آقازاده ها و سران فتنه و برنامه های حول محور آن بخندید مطمئن باشید که «آر.کیو ۸۸» بهترین گزینه است.