سومین کلاس دوره آموزشی باشگاه طنز و کاریکاتور راه راه با موضوع حکمت طنز انقلاب و با تدریس نعمت الله سعیدی برگزار شد.

سعیدی در ابتدای بحث خود، مواجهه انسان با پدیده ها و شکل گیری انواع سوال را مطرح کرد و گفت: انسان زمانی که دچار حیرت و شگفتی می شود یافتن پاسخ برای آن زمینه ساز معرفت، حکمت، فلسفه و بینش می شود و علم و دانایی نیز با سوال شروع می شود و همچنین فن آوری و مهندسی هم حاصل کنجکاوی انسان در برخورد با پدیده ها است.

وی ادامه داد: اما آن مواجهه ای که غفلت می آورد، چیزی جز بوالفضلی نیست. همان چیزی که اگر سوال کنی؛ اصطلاحا می گویند به توچه؟ و جواب آن هیچ خیری برای انسان ندارد؛ هالیوود و هنرهای اغواگر از جنس همین بوالفضولی است.

نویسنده کتاب “افریته و افلاطون” در مورد معیار شناخت علم و حکمت را از غفلت و بوالفضولی گفت: سوالی که از جنس کنجکاوی و حیرت است پاسخی از جنس عدالت خواهی دارد ولی اگر جواب سوال، ریشه فضولی داشته باشد عدالت خواهانه نیست.

سعیدی در جمع بندی این بخش از صحبتهایش گفت: در تعریف عدالت داریم که هر چیزی که در جای خود قرار گرفته باشد، عدالت است و طنز از بین هنرها، بیشتر به عدالت نزدیک است چون طنز بیان زیبا و متناسب از عدم تناسب های جامعه است برای همین طنز مستقیماً با عدالت ارتباط دارد.

وی در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: هر ناموزونی بی عدالتی است و تا زمانی که مشکل عدم تناسب، عدم زیبایی و عدم عدالت وجود دارد طنز پرداز هم می تواند کار کند چرا که طنز ابزاری برای عدالت خواهی است.

وی در مورد وجوه دیگر طنز گفت: غافلگیری یکی از عناصر مهم یک طنز موفق است و بهترین پیامها هم اگر در یک متن طنز باشد، ولی فاقد عنصر غافلگیری باشد، انتقال پیام موثر نمی شود.
سعیدی اضافه کرد: طنز ضد مدح است. طنز پرداز باید به کار خودش و موضوع مسلط باشد تا به خطا نیافتد چون ممکن است به ناحق فردی را به هجو بکشد.

این نویسنده و پژوهشگر ادبی در پایان گفت: جبهه باطل، از خود چیزی ندارد مگر اینکه از جبهه حق به عاریه گرفته باشد یا از حق غصب کرده باشد و یا اینکه بخواهد ادای حق را دربیاورد. طنز را برای جبهه حق فعال کنید چون اصل طنز برای جبهه حق است و جبهه باطل از شما آنرا به عاریه گرفته است.