پیشنهادات مسئولین اقتصادی به افرادی که برای گرفتن وام در صف‌های عریض و طویل موی سپید کرده و چند پیراهن پاره نموده‌اند:

۱. صبر: اولین چیزی که به ذهن کارشناسان ما آمد صبر بود. فعلا صبر ایوب را سرلوحه زندگیتان قرار دهید تا ببینیم چه می‌شود؟! 

۲. ترک ازدواج: اگر هدفتان از وام، وام ازدواج است می‌توانید فعلا بی‌خیال ازدواج شده و با یک تیر سه نشان بزنید. اول این‌که استرس پرداخت قسط نخواهید داشت، دوم هزینه زندگیتان کمتر می‌شود. سوم این‌که لازم نیست برای خرج کردن پول‌هایی که با هزار زحمت درمی‌آورید به کسی توضیح دهید.

۳. ازدواج هدفمند: اگر راهکار قبلی میسر نبود در ازدواجی هدفمند با دختر رییس کارخانه، خود را از گرفتن وام بی‌نیاز و تبدیل به وام دهنده شوید، خدا را چه دیده‌اید شاید برادرزن هم نداشتید.

۴. فامیل‌درمانی: چرا برای وام به غریبه‌ها رو می‌زنید؟ مگر شوهر‌خاله و شوهر‌عمه چه کم از آن‌ها دارند؟! البته خود نگارنده زیاد به این گزینه امیدی ندارد…

۵. ایثارگری نمایید: نمی‌بینید مردم توی صف وام پیر شده‌اند؟! پس گذشت و ایثار چه می‌شود؟ با انصراف دادن از گرفتن وام، پشت سری‌های خود را شاد کنید.

۶. کارمند بانک شوید: با این راهکار فورا از صف خارج خواهید شد و وام دلخواه با اقساط دلخواه در اسرع وقت در جیبتان خواهد بود.

۷. بلندپرواز شوید: این وام‌های کوچک‌موچک با ۲۰ نفر ضامن را به وام‌های کلان بدون ضامن تبدیل و وام خود را فورا دریافت کنید.

۸. بی‌خیال شدن: بی‌خیال وام‌تان شوید و به زندگی‌تان برسید‌. خوشتان می‌آید برای خود قسط و قرض درست کنید و تا مدت‌ها سود وام‌ بدهید؟!

۹. بعد از این همه راهکار اگر باز هم از گرفتن وام پشیمان نشده‌اید به ضرب‌المثل «اینقدر وایستا تا زیر پات علف سبز شه» توجه فرمایید.