با مشخص شدن اعضای کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی و پایان یافتن انتخابات هیئت رئیسه کمیسیون‌ها، به زودی شاهد برگزاری جلسات رسمی کمیسیون‌ها با هدف بررسی طرح‌ها و لوایح مختلف خواهیم بود. اما بر اساس ترکیب اعضای این کمیسیون‌ها و عملکرد پیشین آنها، می‌توان پیش بینی کرد که نخستین مصوبات نمایندگان جدید چه خواهد بود و چه اتفاقات شاخصی در طول برگزاری جلسات این کمیسیون‌ها خواهد افتاد.

بد نیست پیش بینی خود را از حال و هوای کمیسیون انرژی شروع کنیم؛ جایی که قرار است در آن به موضوعات ضمختی مثل غیب شدن دکل‌های نفتی پرداخته شود و در عین حال نمایندگان حساسی چون خانم سکینه الماسی نماینده مردم عسلویه در آن حضور دارند. می‌توان انتظار داشت در روز نخست جلسه کمیسیون انرژی خواندن یک بیت شعر آغاز گر مباحث باشد. مثلا این بیت؛ «به نام خداوند رنگین کمان/ دکل‌های نفتی ملت کجان؟!»

کمیسیون فرهنگی از جمله کمیسیون‌های با اهمیتی است که خیلی‌ها برای عضویت در آن سر و دست شکانده‌ اند! آنچه درباره این کمیسیون قابل پیش بینی است، ایفای نقش محسوس علی مطهری است. علی خان مطهری که در مقابله با معضلات فرهنگی و اجتماعی مثل پدیده «ساپورت پوشی» ید طولایی دارد، اکنون و با توجه به جایگاه کنونی اش در مجلس، می‌تواند دغدغه‌های خود را به صورت جدی تر پیگیری کند. او زمانی که یک نماینده معمولی بود، فیلمی از ساپورت‌پوشان را در صحن علنی نمایش داد و از مسئولان اجرایی گله کرد که چرا برخوردی با آنها انجام نمی‌دهند. حال که او منصب نایب رییسی را بر عهده دارد، هیچ بعید نیست با توجه به نفوذ خود چند تن از بدحجابان ساپورت پوش را به صحن علنی آورده تا همگان خیلی بیشتر احساس خطر کنند.

به سراغ یکی از کمیسیون‌های مهم دیگر یعنی کمیسیون اصل نودم قانون اساسی می‌رویم. کارشناسان امور مجلس پیش بینی می‌کنند نمایندگانی که به عضویت این کمیسیون درآمده‌اند چهار سال پرکار را پیش رو دارند. این کارشناسان به طور دقیق‌تر پیش بینی کرده‌اند که اگر مدت زمان برگزاری جلسات کمیسیون اصل نود را به طور میانگین ۲ ساعت در نظر بگبربم،  در هر جلسه ۶ طرح به تصویب اعضا خواهد رسید. به عبارتی می‌شود هر «۲۰ دقیقه» یک طرح! نا گفته نماند علی اردشیر لازیجانی به عضویت این کمیسیون در آمده است!!

بعضی‌ها امیدوارند می‌توان کمی به تصمیمات کمیسیون آموزش در مجلس جدید امیدوار بود. آنها استدلال می‌کنند حضور توامان وزیر آموزش و پرورش «دولتِ قبل» در مقام رییس کمیسیون و محمد رضا عارف می‌تواند بحث‌های جدی و چالش برانگیزی را  در حوزه آموزش به دنبال داشته باشد و طبیعتا خروجی این مباحث، مصوبات قابل اعتنایی خواهد بود. اما چه کنیم که به همین کورسوی «امید» بعضی‌ها هم امیدی نیست. تقصیر ما نیست، تجربه نشان داده که آقای عارف اساسا درباره موضوعات مهم ملی و مملکتی «نِظِری» ندارد.