به مناسبت روز پست
پَست نباش، پُست باش!
۱۱:۰۰ ب٫ظ ۱۷-۰۷-۱۴۰۳
آدمی از گذشته تا کنون، معمولا آرام و قرار نداشته و همواره دلش می‌خواسته با همه جا ارتباط برقرار کند. به طور مثال اگر یک فرد چهارتا دوست داشته باشد که همگی در یک کوچه زندگی کرده و به عبارتی ور دل هم هستند؛ باز به دنبال دوستی دیگر می‌گردد که در یک کشور دیگر زندگی می‌کند و اصرار دارد حتما باید با او در ارتباط باشد. راستش را بخواهید اصلا کار اداره پست را آد‌های بی‌قرار رونق بخشیده‌اند. آدم‌هایی که نمی‌توانسته‌اند آرام سرجای خودشان بنشینند.
عاشقانه‌ها
شاید قدیمی‌ترین کارکرد این اداره، رساندن پیام عاشقی به عاشق دیگر بوده است. عاشقی که حوصله داشته برای آن بدبخت دیگر، نامه‌ای نوشته تا پس از روزها به دست او برسد و بعد باز او جواب نامه را بدهد و چند برگ گلبرگ رز خشک کند و بچپاند لای آن نامه و باز بفرستد برای طرف تا باز او جواب نامه را بدهد و باز آن را بفرستد! احتمالا تنها نکته مثبتی که در این فرآیند بگیر و بفرستِ عاشقانه، می‌توان اشاره کرد این است که آدم‌ها می‌فهمیدند عشق صبر می‌خواهد و دیگر نمی‌توانستند از نوتیف بالای گوشی کل پیام را بخوانند و بعد از اشتراک‌گذاریش توسط اسکرین شاتی با صمیمی‌ترین اکیپ دوستانه، بعد از سه روز جواب دهند:« ببخشید گوشیم سایلنت بود، منم همین‌طور عزیزم! »
جابجایی‌ها
پست که با روی کار آمدن پیامک و ایمیل و چت روم و این‌طور چیزها، بازار نامه بازی‌هایش کساد شده بود، هیچ وقت فکرش را نمی‌کرد که روزی یک نفر به جای اینکه برود، لوازم‌التحریری سر کوچه و یک خودکار آبی بخرد، آن را از جنوب غربی به مقصد شمال شرقی کشور سفارش دهد چراکه مینا جون خیلی انسان خوش اخلاقی است و فالوئرهایش را خیلی دوست دارد و همچنین خودکارهایش را نیز سه هزار تومان از بقیه جاها ارزان‌تر می‌دهد. وقتی آدم نازخر دارد، راحت ناز می‌کند! فرقی نمی‌کند هزینه ارسال ۴۵ هزار تومان باشد یا بیشتر، مهم این است که لبخند رضایت مینا جون و ری استوری، استوری تشکر و رضایت مشتری من با آن ژست خفن با خودکار آبی در صفحه چند کا ای اش منتشر شود.
نتیجه اینکه…
پست و داستان شروع و رونق گرفتن زندگی مجددش، داستان خوبی‌ست برای همه آن‌هایی که دنبال این هستند در نهایت هر متن و پیامی، یک نتیجه اخلاقی بگذارند تا کلماتشان هدر نرفته باشد. مثلا واقعا جا دارد همین الان در پایان از این مطلب مهم این نتیجه برداشت شود که :« در روزگاری که اینترنت با آن اوضاعش یک کلمه را نمی‌تواند به مقصد برساند، تو پُست باش و فیل را به باغ‌وحشش برسان.»
ثبت ديدگاه