راه راه:

ای وردِ زبان مرد و زنها
ای رفته ز بام تا ثریا
ای برده رمق ز جیب بابا
نالیده ز تو ندار و دارا

ای غصه نا تمام سنگین
گردیده دلم کباب بنزین

آکنده ز عطر تو سراسر
تاثیر تو بر تمام کشور
هم پایه و هم قیمت گوهر
رفتی تو ز وسعمان فراتر

ای یار سفرکرده شیرین
گردیده دلم کباب بنزین

تو عامل اصلی حبابی
گه زردی و سبز و گاه آبی
تو در نظری ولی سرابی
ای میوه نارس گلابی

امضا شده نرخ تو به تضمین
گردیده دلم کباب بنزین

تو راز بزرگ کائناتی
سلطان تمام مایعاتی
حلال تمام مشکلاتی
اصلا تو همان آب حیاتی

انداخته ای به صورتم چین
گردیده دلم کباب بنزین

تو مونس و بهترین انیسی
دارای محافظ و پلیسی
تو حاصل تدبیر رئیسی
در وسع منی به چند سی سی

ای عامل جنگهای خونین(وا مانده ز تو دهان ماشین)
گردیده دلم کباب بنزین

ای ناب ترین شراب قرمز
«ای شاخه نبات شعر حافظ»
با قدرت و اقتدار نافذ
دادی تو به موهای جهان کِز

کاری بکن از برای تسکین
گردیده دلم کباب بنزین

تو صاحب پمپ و جایگاهی
فرزند جواهر سیاهی
تو کوه برآمده ز کاهی
تو فتنه ی داغ ِ پا به ماهی

کوکتل ملوتوف نشسته غمگین
گردیده دلم کباب بنزین

ای شوک بزرگ و ناگهانی
ساقط شده ام ز زندگانی
تیتر یک اخبار جهانی
ضربِ سه شدی سریع و آنی

یک پله بیا به سمت پایین
گردیده دلم کباب بنزین