راه راه: برخلاف اسم سختش، شهروند نمونه بودن، آن هم در مترو اصلاً کار سخت و پیچیده ای نیست تازه خیلی هم راحت و ساده است فقط کمی حضور ذهن می خواهد و البته توجه به این چند نکته ساده که به علت کمی وقت، همکارم از قبل آنهارا آماده کرده:

یک: بلیط تازه تهیه کنید!
بلیط کهنه و بیات شده ممکن است باعث بروز بیماری های مُهلکی مانند زردی، اوریون، آبله مرغون و … شود پس حتماً برای هربار استفاده از مترو، بلیط بخرید و از تهیه بلیط های اعتباری، مدت دار و… جداً اجتناب نمایید.

دو: بلیط را بیهوده هدر ندهید!
بلیطی که بنابر توصیه قبلی ما خریده اید را الکی هدر ندهید. شما می توانید با چسبیدن به نفر جلویی و هل دادن او، بدون بلیط از گیت ورودی رد شوید! اگر نشد یا متصدی شما را دید، می توانید از بلیط استفاده کنید و تقصیر را به گردن پیری یا عجله بیاندازید.

سه: حتی به قیمت جانتان، در صف نایستید!
یادم رفت بگویم که به هیچ قیمتی در صف خرید بلیط نایستید و به هر روشی که می توانید خودتان را جلوی باجه رسانده و با فشار تنه و دست، پولتان را توی صورت فروشنده بلیط، پرتاب کنید.

چهار: به تابلوهای کنده شده توجه کنید!
برخی تابلوها، قبلاً در ایستگاه های مترو وجود داشته که الان وجود ندارد. شما که یک شهروند نمونه و با هوش صدوهشتاد هستید باید به این تابلوها توجه کنید. مثلاً یکی از تابلوها که در ورودی هر ایستگاهی نصب شده بوده است، تابلوی(لطفاً با نهایت سرعت بدوید!) است.
توجه داشته باشید که تنه زدن به سایر مسافران، دو امتیاز مثبت دارد و شما به مرحله بعد خواهید رفت!

پنج: با فشار، سفرتان را سرشار از شادی کنید!
حتی اگر قطار کاملاً خالی است، با هل دادن و فشارآوردن به همدیگر، هنگام سوارشدن، لحظات مفرح و شادی را برای خود و همشهری هایتان رقم بزنید. اگر کسی بستگان نسبی یا سببی شما را به بقیه معرفی کرد شما هم بستگان او را معرفی کنید. لبخند فراموش نشود!

شش: حق گرفتنی است نه دادنی!
صندلی کناری، صندلی روبرویی و فضای وسط صندلی ها برای اسباب و اثاثیه شما در نظر گرفته شده است. به هیچ قیمتی آن را به دیگران واگذار نکنید!
اگر وسایلتان کم است می توانید پاهایتان را روی صندلی روبرو بگذارید و خودتان روی صندلی کناری لم بدهید! پس بلیط خریده اید برای چه؟!!

هفت: کمی بخشنده بودن، چیز بدی نیست!
چیزهایی که دارید را به دیگران هم بدهید. برای مثال اگر سرماخوردگی دارید با دهان کاملاً باز و در هوا عطسه و سرفه کنید و سعی کنید دست یا دستمالتان را جلوی دهانتان نگیرید. یا صدای آهنگی که گوش می دهید را آنقدر بلند کنید که راهبر قطار هم بشنود. کمی بخشنده بودن هم چیز بدی نیست!

حالا شما یک شهروند نمونه هستید. بروید حالش را ببرید!