گزارشگر: در پی افزایش نرخ همه چی، گفت‌و‌گویی داریم با آقایی که ادعا دارن مسئولیت این کار با ایشونه. جناب سلام؛ خیلی خوبه که…
آقایی که میگه مسئوله: بله، خیلی خوبه! خداروشکر که شما هم راضی هستید. والسلام علیکم و رحمه الله! ختم جلسه رو اعلام بفرمایید!
گزارشگر: نه آقا چی میگید شما؟ ما هنوز شروع هم نکردیم! میگم خیلی خوبه که شما مسئولیت کار‌تون رو قبول می‌کنید.
آقایی که میگه مسئوله: معلومه که قبول می‌کنیم. افتخار هم می‌کنیم که خادم این مردم هستیم و هرکاری بتونیم برای رضایت و رفاه مردم انجام می‌دیم.
گزارشگر: الان افزایش نرخ کجاش رفاه و رضایت داره؟
آقایی که میگه مسئوله: افزایش نرخِ چی؟
گزارشگر: همه چی دیگه! پس شما مسئولیت چی رو قبول کردید؟
آقایی که شک داریم مسئول باشه: من فقط خودِ مسئولیتش رو قبول کردم.
گزارشگر: یعنی چی؟
آقایی که مسئولیتش رو قبول کرده: یعنی به من گفتن یه کاری هست، میای مسئولیتِ مسئولیتش رو قبول کنی؟ منم گفتم چقدر میدین و اینا؛ یه صحبتی کردیم، گفتن از شنبه بیا.
گزارشگر: یعنی شما مسئولیت گرونی رو قبول نکردید؛ مسئولیت اینکه بندازن گردن شما رو قبول کردید؟
آقایی که گردن گیرش خوبه: به هر حال باید یکی قبول می‌کرد دیگه. چه کنیم؟ بنده هم خادم ملت هستم. شاعر می‌فرماید: آسمان بار امانت نتوانست کشید، حقیر رو مسئول این کار کردن.
گزارشگر: مسئول مسئولیت پذیری!
آقایی که حال کرده: بله واقعا؛ چه مسئول مسئولیت پذیری!
گزارشگر: بگذریم… حالا میشه نظرتون راجع به گرانی بنزین و اینترنت بفرمایید؟
همون آقا مسئوله: آقا بنزین و اینترنت چیه؟ شما بگو ماست، نون، تخم‌مرغ، کرایه خونه،… درد یکی دوتا نیستش که!
گزارشگر: عه شما خودتون هم که ناراضی‌اید! پس چرا مسئولیتش رو قبول کردید؟
مسئول عیالوار: بالاخره زندگی خرج داره دیگه.
گزارشگر: حالا که تا اینجا اومدیم، میشه بگید راهکاری هم برای کنترل قیمت‌ها دارید یا نه؟
مسئول قاطع: نه!
گزارشگر: چرا نمیشه؟ مسئولین باید با مردم روراست باشن.
مسئول صادق: آخه راهکاری نداریم؛ وگرنه اوضاع‌مون این بود؟
گزارشگر: نه خداییش!
آقایی که دوباره حال کرد: تاحالا اینجوری قانع نشده بودی، نه؟!
گزارشگر: چی بگم والا. حالا فکر می‌کنید این گرونی‌ها چه تاثیری روی زندگی مردم می‌ذاره؟
آقایی که زیادی خوش بینه: پیش‌بینی‌مون اینه درآمد مردم بیشتر بشه. چون اونی که ماست رو تا دیروز می‌فروخت سطلی ۵۰ تومن، امروز باید بفروشه ۷۵ تومن، فردا میشه ۱۰۰ تومن، پس‌فردا میشه ۱۲۵ تومن و… همینجوری هی درآمد فروشنده بیشتر میشه.
گزارشگر: فکر نمی‌کنید قیمت تولید میره بالا و اون فروشنده هم باید خودش گرون‌تر بخره و عملاً هیچ فرقی نمی‌کنه؟
مسئولی که صورت مسئله را زیر سوال می‌برد: خب اگه فرقی نمی‌کنه که پس همه چی سرجاش هست و مردم هم راضی‌ان دیگه. الان مشکل کجاست؟
گزارشگر: باشه، خیلی ممنون از وقتی که گذاشتید. حرفی با مردم ندارید؟
آقایی که مسئولیتش رو کامل پذیرفته: مردم مطمئن باشن ما همیشه در کنارشون هستیم. هرجا که مشکلی براشون پیش اومد، بدونن یکی هست که مسئولیتش رو قبول کنه.
گزارشگر: پس مسئولیت این رو قبول می‌کنید که مردم مشکل دارن؟
آقایی با مسئولیت محدود: نه اون مسئولیتش با یکی دیگه‌اس. ما برای هر مشکلی یه مسئول داریم. مردم خیالشون راحت باشه.