«آیا چطور می‌شود که چگونه باشد و چرا؟» لکن نزاع سیاسی در پاسخ به این سوال بود که ملاک قبولی رأی چیست؟ در پاسخ، عده ای پاسخ منطقی دادند که هر که رأیش بیشتر بود برنده است ولی در مقابل این پاسخ منطقی، عده‌ای با پاسخی منطقه‌ای گفتند که هر که رأیش بالاشهرتر باشد برنده است.
اگر گوجه فرنگی، چو پلنگی بزند بر سرمان پنجه و چنگی، -عجب شعر جفنگی-، و اگر مرغ چو سیمرغ در افسانه بیابیم و اگر سوخته چون جوجه کبابیم و اگر روغنو در شهر نیابیم. همه قابل حل است.
امسال شاهد یک مرحله جدیدی از پدرستیزی بودیم. شبکه یک، نشان داد که طبیعیست پسر با پدرش درگیر شود تا جایی که بقیه انتظار داشته باشند که به محض دیدن پدر بعد از پنج سال با مشت به صورتش بکوبد! و در شبکه سه هم نشان داد که طبیعیست که یک پدر به خاطر یک عشق احمقانه دخترش را به خاک سیاه بنشاند. بعد میگویند: این چیزها در جامعه طبیعیست. شاید هم خودتان کاری کردید که اینها در طول این سالها طبیعی شده است!
