راه راه: – آقا مناظره دارید جمعه می تونید بیایید؟
– به به چه خوب! خداقوت به برو بچه های زحمتکش صدا و سیما! حیف که استان دیگه ای باید برم تهران نیستم !

– شنبه چطور خوبه؟
– آفرین چه عالی! خدا بر توفیقات شما بیفزاید، ولی شما که میدونید شنبه تا ما بیاییم شب شده!

– یک شنبه چطور خوبه؟
– به به چه حسن انتخابی! واقعا که زمان شناس خوبی هستید. ای کاش نیم ساعت پیش گفته بودید، همین الان یک قرار خیلی مهم با یه تاجر بزرگ چینی گذاشتیم!

– خب دوشنبه چطور خوبه؟
– زدید به هدف دوشنبه خیلی خوبه، فقط بعد از برنامه نود اگه میذارید بنده میام. این هفته عادل خان قراره به راهکارهای اقتصاد مقاومتی در فضای پسا برجام بپردازه نمی تونم از دستش بدم.

– سه شنبه چی؟ اون رو دیگه با ما راه بیایید!
– عه این حرفا چیه ؟ ما از بچگی عاشق مناظره و پاسخگویی برای کارهامون بودیم. البته شما هم باید درک کنید دیگه حس و حال سه شنبه عجب حس و حالیه؛ اگه یه هفته آدم نره جمکران جیگرش آتیش می گیره بذارید برا یه روز دیگه!

– چهارشنبه باشه که دیگه وقتتون خالیه؟
– چهارشنبه رو فکر کنم حتما بتونم بیام فقط بذار ببینم این پیامکه چیه؟ عه افتتاح داریم شرمنده نیستیم!

– دکتر پنجشنبه دیگه مونده؛ جون دموکراسی، جون خودت، اصلا جون هر چی لوتیه ردش نکن بیا دیگه.
– عه این حرفا چیه؟ ما خودمون اند لوتی بازاریم شما یه فقط ساعتش رو بگو مثل قرقی خودم رو می رسونم.

– خب صبح پنج شنبه؟
– نه شما با بقیه برید من دیر بیدارم میشم، امان از این زندگی شهری!

– بعدازظهر پنجشنبه؟
– عه یه همین ساعت رو داریم برای یادی از اموات کردن، شما رو به خدا از اسیران خاک دریغ نفرمایید!

– شب جمعه چی دکتر
– عه وقت دعای پر فیض کمیل رو با این چیزا خراب نکنید عزیز من چه آدم هایی پیدا میشند ها تازه بعد هم میگن فلانی از مناظره زنده ترسید. شما عرضه ندارید یه وقت مناسب بذارید بدنامیش میفته گردن ما! اف بر شما…