راه راه: قلب سیاه بود از آن در حرام رفت
در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود

توصیه کرده اند به خاطر کارهای حرام و حق الناسی که گردنت است توبه کنی، اما خواجه معتقد است باید از قلب سیاهت توبه کنی اول.
بخت ساعت ساعتم از وصل سازد کامیاب
گر شود از وعدهای او تخلف برطرف

ای صاحب فال اگرچه ساعت به ساعت بر شمار تخلف‌ها افزوده شد، اما تو عین خیالت نباشد و همچنان به وعده‌ دادن‌های الکی مشغول باش.

نه خورد و نه چیز و نه بار و بنه
چنین چند باشد سپه گرسنه

تا کی می‌خواهی همه اطرافیانت را گرسنه نگه داری؟ سپاهی که از اقوام دور و برت جمع شده تا کی می‌توانند تحمل کنند؟ حالا که موسم انتخابات هم تمام شده و دیگر از شام در ستاد دیگران خبری نیست، فکری کن.

تا چند کنی بر گل مردم خواری
انگشت فریدون و کف کیخسرو
ای صاحب فال، تا کی می‌خواهی با فریدون به مردم دهن‌کجی کنی و مثل خاری بر گل باشی. او را به دادگاه تحویل بده! والا!

اگر بر درخت برومند جای
نیابم که از بر شدن نیست رای
کسی کو شود زیر نخل بلند
همان سایه زو بازدارد گزند

ای صاحب فال، برای بدست آوردن رای دست به هرکاری نزن. اینکه هی حرف از سایه و… بزنی، خودت را گول زده‌ای.

وفا و عهد به عالم چه قیمتی دارد؟
دو پاره کاغذ باطل چه حجتی دارد؟
معاهده است فقط از برای خرکردن
وز آل میان خر خود را ز پل بدرکردن

خواجه معتقد است روزگار سختی در انتظار تو است. حرف زدن و پافشاری در باره سند ۲۰۳۰ به صلاح تو نیست. اگرهم آن را امضا کرده‌اید بیخود کرده‌اید و آن هیچ ارزش و قیمتی ندارد. ای صاحب فال بهتر است گنده تر از دهانت صحبت نکنی و مشغول کار خودت باشی تا شاید، آن هم شاید عاقبت بهتری در انتظارت باشد.

کای عجب نهی از پی تحریم بود
یا به تاویلی بد و توهیم بود

عجب نیست که باز تحریم شدی. بعد از اینهمه توهین و بددهنی‌ها و نهی‌ها، تحریم شدن چیزی عادی بود.