راه راه: شنیده شده چین برای تولید نوعی دارو از جوشاندن پوست خر با کمبود این زبان بسته روبرو شده و به فکر چاره افتاده است. بیشتر انتظار این را داشتیم که چینی ها از این زبان بسته برق تولید کنند تا دارو.

امیدواریم دولت مردان ما نیز یاد بگیرند و مثل چین که از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در فکر تولید هستند، از استعدادهای بومی و زیستی نهایت استفاده را ببرند.

یا حداقل در کنار خام فروشی نفت، دیگر منابع مثل همین خر را خام صادر کنند تا چینی ها بعد از پالایش و خروشیمی محصولات را با قیمت ارزان تری به خودمان بفروشند، با این مزیت که خر مثل نفت کانون توجه ۵+۱ نیست و میتوانیم پول نقد دریافت کنیم.

چینیهای که از خرهای نااصل خودشان دارو درست کردند، از خرهای اصیل ایران که مثل خشت طلا هستند و پوستشان در طول سالیان دراز در مشکلات و زحمات آبدیده شده است و می توانند سرچشمه انواع رادیودارو و شربت باشند، استقبال می‌کنند.

ضمن اینکه دخترهای بینوایی که نان شب آنها به واردات البسه تامین می شود، میتوانند از این طرف کشتی و کانتینر خالی نفرستند و دوسر بار کار کنند تا به زخمی از زندگیشان بزنند.

به هرحال بهتر است تا این فرصت به دست دلالان نیافتاده دولت با دید بازتری به صادرات و واردات بپردازد.