راه راه: مناظره سوم هم برگزار شد و ما بلافاصله میان مردم رفتیم تا نظرشان را در مورد مناظره سوم بپرسیم. هفته ی بعدی که مناظره نیست واقعا نمیدانیم وقتی میان مردم رفتیم چه چیزی ازشان بپرسیم؛ ای کاش آقای روحانی مناظره با آقای رئیسی را قبول کند. علی ای حال با ما همراه باشید:

یک مخالف فساد: من تازه متوجه شدم که تقصیر قوه ی قضائیه هست که با فساد مبارزه نمی کنه، الکی چند سال عذاب وجدان داشتم ( به طرف بانک آن ور خیابان می رود تا یک وام پنج هزار میلیاردی بگیرد).

یک مخالف زندگی اشرافی: آدم وقتی میفهمه شهرداری تهران تو برج میلاد بستنی چهارصد هزار تومنی سرو می کرده، جگرش از این همه فاصله ی طبقاتی بین مردم، آتیش می گیره ( با بغض و رو به گارسون رستوران سوپ پانصد هزار تومانی سفارش می دهد).

یک پیرمرد سلطنت طلب: آقا زمان اعلی حضرت رضا شاه یه بار اکسپورت اورینتد کشور خراب شد، اعلی حضرت سریعا مسئول اکسپورت اورینتد رو با دو تا نونوا انداخت تو تنور. از فرداش دیگه مشکل اکسپورت اورینتد نداشتیم. اما الآن چی؟ اصلا کسی نمیدونه اکسپورت اورینتد چیه؟ کار رژیم دیگه تمومه ( با اخم می رود تا به عدم احراز صلاحیتش برای انتخابات شورای شهر، اعتراض کند).

طرفدار یکی از نامزد ها: آقا حالا درسته خودمونم باورمون نمیشه که صلاحیت نامزدمون احراز شده، ولی دیگه خداییش نباید مجری هی اسمشو یادش بره و کلا فراموشش کنه ( گریه اش می گیرد و لب جوب می نشیند تا گریه کند).

یک مشاور املاک: آقا ما خودمونم نمی دونستیم تو این سال ها اینقدر تورم وجود داشته. یعنی واقعا اون سال ها زمین متری سه هزار تومن بوده؟ باجناقم گفت بیا یه زمین بخریم ها، من احمق گوش نکردم ( مدام روی پایش می زند و سرش را تکان می دهد).

یک بنده خدا: من واقعا نمی دونستم اون پارچه ی سبز و نبات تبرکی که از آستان قدس گرفتم انتخاباتی بوده، با دیدن اون پارچه ی سبز و نبات اولش تحت تأثیر قرار گرفتم که به آقای رئیسی رای بدم ولی حالا که معلوم شد انتخاباتی بوده، قطعا به آقای روحانی رای میدم که نه تنها دم انتخابات بلکه تو این چهار سالم چیزی ازش بهمون نرسید که فکر کنیم انتخاباتیه.

یک مدیر مهد کودک: راه نداره بعد از انتخابات اون آقایی که شعر ” ما گلهای خندانیم” رو خوندن، بیان برای بچه های ما شعر و قصه بخونن؟ خیلی تأثیر گذار می خوندن آخه.