راه راه : اکنون که هشتمین سال ظهور جنبش مردمی و خیلی میلیونی « سبزک های آمریکایی مقیم تهران » را جشن می گیریم، شایسته و بایسته است که از تاثیرات ماندگار آن حرکت جلبک مسلک یادی کنیم تا مام میهن از ما راضی بوده و آیندگان، ما را به نیکی یاد کنند.
اهم چیزهای آن چیزطلبان، چندچیز است:
۱ – صرفه جویی در مصرف سس: بعد از انتشار فیلم مرحومه مغفوره، مجاهده فی سبیل الطاغوت، ندا آقاسلطان، رژیم مجبور شد که سازمان اصلاح الگوی مصرف سس را تاسیس نماید. وظیفه این سازمان، ممانعت از بیرون بردن سس، مخصوصا سس قرمز، از تمامی فلافلی ها و فست فودی ها و سوپرمارکت ها جهت جلوگیری از ضایع شدن سران جنبش در شبیه سازی صحنه قتل عنوان شد و همچنین مقرر شد که خروج سس فقط با مجوز مراجع ذی صلاح و به صورت ریخته شده در پلاستیک های استریلیزه امکانپذیر باشد. یادمان نرود که این مهم، ثمره خون سُس گونه آن مرحومه مغفوره مقتوله می باشد.
۲ – برملا کردن دروغی آشکار: در تظاهرات سال ۸۸، مردم آزادی خواه که از دروغ های متعدد رژیم به ستوه آمده و خشمگین بودند، با حمله به شیشه های نشکن بانک ها، مغازه ها و پاساژها، آن ها را شکستند تا ادعای دروغ « نشکن » بودن آن ها را برای همیشه نقض کرده و نام خود را در فهرست صلح طلبان جهان برای همیشه به یادگار بگذارند.

۳ – ارتقای کیفی سطل های زباله: بر همگان واضح و مبرهن است که هدف از به آتش کشیدن سطل زباله های پلاستیکی، اعتراضی آشکار و ساختار شکنانه به جنس نامرغوب این سطل ها بود. سطل های پلاستیکی، قابلیت شستشو نداشته و به علت باقی ماندن بقایای زباله ها در آن ها، به محل تجمع جلبک های سبز و باکتری های بنفش تبدیل می گردند.. خوشبختانه با تلاش مجاهدانه و خستگی ناپذیر اراذل و اوباش جنبش، رژیم دوباره تسلیم خواسته این غیورمردان شده و جنس سطل زباله ها را تغییر داد.
۴ – اصلاح مصرف انرژی: در سال ۸۸، سران جنبش بار دیگر نبوغ خود را به نمایش گذاشته و در اقدامی خیرخواهانه علاوه بر لرزاندن پایه های رژیم، مسئله ای مهم را به تیتر یک خبرگزاری های سراسر دنیا تبدیل کردند. آن ها با طراحی هوشمندانه عملیات « اتوی سبز »، ضمن اعتراض به مصرف بالای برق اتوهای واراداتی، بر تولید داخل تاکید کرده و در انتها با حرکتی جسورانه، به اتو کردن لباس های سبز خود مشغول شدند.
بر همگان آشکار و مبرهن است که تاثیرات و اقدامات جنبش «سبزک های آمریکایی مقیم تهران » بیش از آن است که در این چند سطر بگنجد و حق مطلبش ادا گردد. لذا به همین چندنمونه اکتفا کرده و مطلب را به پایان می رسانیم. باشد که در نظر اوفتد.