منتخب ویژه نامه نوروزی مجله راه راه/7
تذکرهٌ البوکسورا
۶:۰۸ ب٫ظ ۰۹-۰۱-۱۳۹۶
راه راه: آن کسیوس کلی سابق، آن در بوکس جزء نوابغ، آن دارای قدرت زیاد بدنی، آن فعال سیاسی و مدنی، آن صاحب طلای المپیک رُم، آن محبوب در بین مردم، آن به رحمت خدا رفته در سوم ژوئن، که مفتکی به حریفان نمیداد پوئن، شیخنا و قهرمان جهاننا محمد علی کلی(دخل ا… فی جنته)
در اخبار است که چون در ۱۷ ژانویه ۱۹۴۲ در ایالت میشیگان دیده گشود، بدیدند که جفت مشتهایش را سفت گره کرده است. مادرش کمی قربان صدقهاش رفت و سپس گفت: “کاسیوس! چرا دستاتو گره کردی مامان؟” اما کاسیوسِ یک روزه، در واکنش به این سؤال فقط یک کلمه گفت: “اِنقه اِنقه”. دوازده سال بعد از این واقعه که او به سراغ ورزش مشت زنی رفت؛ مادرش ماجرای روز به دنیا آمدنش را به یاد آورد و گفت: “آها پس برا همین بود که مشتاتو گره کرده بودی؟!” کاسیوس کِلی که حالا دیگر توان تکلم داشت گفت: ” نه مامان صبر کن!”
زمان سپری شد تا در سال ۱۹۶۲ کلی در سن ۲۰ سالگی به دین اسلام گروید و نام خودش را به”محمد” و فامیلیاش را به”علی” تغییر داد و گفت که هر کس او را با نام قبلیاش صدا کند؛ با مشتهایش طرف است! دو سال بعد محمد علی قهرمان جهان شد، بار دیگر مادرش به سراغش آمد و گفت: “این تن بمیره تو دستاتو برا قهرمانی جهان مشت نکرده بودی؟” اما محمد علی بار دیگر گفت: ” نه برا این کار هم نبود”
از فامیل و در و همسایه نقل است که هربار که علی حریفی را ناک اوت میکرد یا مدالی را میبرد؛ مادرش به نزد او میشتافت و این سؤال را از او میپرسید. اما همچنان راز مشت بودن دستهای محمد علی در هنگام تولد بر همگان پوشیده بود تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۶۶ وی از حضور در ارتش آمریکا برای جنگ ویتنام سر باز زد و با این حرکت چنان دهان استکبار را صاف نمود که همه علت مشت بودن دستهایش را فهمیدند!
در حافظه تاریخ ثبت است که به دنبال این حرکت، حکومت آمریکا به مدت پنج سال او را از حضور در رینگ بوکس محروم کرد، اما محمد علی پا پس نکشید و با حضور در فعالیتهای مدنی و سیاسی و سخنرانی در دانشگاهها همچنان دهان آمریکا را مورد عنایت قرار میداد.
محمد علی که سالهای پایانی عمرش را به مبارزه با بیماری پارکینسون سپری میکرد، سرانجام در ۱۴خرداد ۱۳۹۵از ادامه این رقابت انصراف داد و از این جهان رخت بربست. تمت
ثبت ديدگاه