از دیگر ویژگی‌های جالب کتاب این است که نویسنده با صراحت کلامی که مخصوص طنزپردازان است و بدون لکنت زبان به هرکه بخواهد و لازم بداند تشر می‌زند و به باد انتقاد می‌گیرد.

سمیرا قره‌داغی یک مددکار اجتماعی مهاجران افغانستانی در ایران تصمیم می‌گیرد به افغانستان سفر کرده، و از آنجایی که آشنایی کامل با آداب و رسوم و فرهنگ همسایه شرقی دارد توانسته است این سفرنامه را با چاشنی طنز، بسیار دلنشین و بدور از جانب‌داری‌های قومیتی روی کاغذ بیاورد.

شواهد تعریف عینی و آزمایشگاهی نویسندگان از طنز، این است که طنز را به عضله پا تشبیه کرده­‌اند که با تقویت ماهیچه­‌ها از طریق ورزش، شکل می­‌گیرد. مخاطب از خود می­‌پرسد خب چرا پا؟ چرا مثل نمره چشم نباشد که هر چقدر به سمت پیری می­‌روی اوضاع بدتر می­‌شود؟