راه راه: 
آقای روحانی اخیرا فرموده‌اند: «امروز سفره‌ای آماده است که امیدواریم دولت سیزدهم از آن بهره بگیرد.» در همین راستا به گزارشی از حضور یکی از مسئولین دولت سیزدهم بر سر این سفره توجه فرمایید:
+ سلام. جای ما اینجاست؟
– بله قربان بفرمایید سر سفره.
+ ممنون … اوخ! این سوزن رو کی گذاشته اینجا؟
– خخخخ … آقا اون شیفتی‌ها بودن! ندیدین مگه؟
+ نه اینجا خیلی تاریکه من هیچی نمی‌بینم.
– برای همدردی با مردم گفتیم برق رو قطع کردن.
+ آهان. خب بی‌زحمت اون پارچ آبو بده.
– آب خوردن که نداریم آقا. نیست مذاکرات نیمه‌کاره موند؟ واسه همون.
+ پس اقلا یه شمع روشن کن به نیت رفتگان. ببینم توی این سفره چه خبره.
– خبری نیست آقا. من پیش پاتون دستمال کشیدم.
+ بی‌خیال مهم نیست. من از این نون لواش‌ها می خورم. فقط این نونش چرا انقد خشکه؟
– آقا اون نون نیست گزارش گرانی گوشت و مرغ توی بازاره!
+ گزارش به این مهمی توی جانونی چکار می‌کنه؟
– گذاشته بودم اینجا. آخه آقای مسئول قبلی بین شام و دسر حوصله‌شون سر می‌رفت. گفتم شاید یه نگاهی کردن.
+ حتما این هم گزارش گرانی مسکنه؟
– نه اونو گذاشتم توی دستشویی اونجا بخونن. این فهرست بدهکاری‌های دولت به بخش‌های مختلفه.
+ میگم من اصلا شام نمی‌خوام. بپر سر کوچه دو تا بربری بگیر با ماست، برسیم به کارامون.
– آقا شرمنده راستش توی اون فهرست اولی هم خودمو نوشتم!
+ ولش کن اشتهام کور شد. اون پنجره رو وا کن نمی‌دونم چرا احساس خفگی دارم.
– آقا نمیشه. اون رو به شرق باز میشه دستور دادن همه رو جوش کردن.
+ بابا فن سرویس بهداشتی رو روشن کن اقلا
– روم سیاه. اونم FATF گفته مسدود کنیم یه وقت تحریم‌ها از اونجا دور نخوره.
+ میگم من امشب حالم خوش نیست. میرم منزل. شما فقط تابلوی ورودی رو بده عوض کنن. صبح باهات حساب می‌کنم.
– چشم آقا. چی بنویسم؟
+ بنویس به کویر لوت خوش آمدید!