معرفی کاریکاتوریست
ترسیدم اما دست نمیکشم!
۴:۰۰ ب٫ظ ۱۸-۰۱-۱۴۰۰
راه راه: هفتم آوریل روز جهانی کاریکاتور و کاریکاتوریست است. هنری که گاهی میتواند مثل یک سلاح تیز و برنده باشد و لایههای پنهان یک سوژه را بشکافد و یا با شلیک دقیق به سوژههای هدف نقطهزنی کند. کارلوس لتوف نیز یکی از این کاریکاتوریستهای برجسته جهانی است که آثارش هدفمند، خلاق و نقطهزن هستند و بارها رژیم غاصب صهیونیستی را هدف قرار داده و به خاطر همین آثار چندین بار تهدید به ترور شده است. به مناسبت امروز سایت راه راه یادداشتی در باب معرفی این کاریکاتوریست توانمند گردآوری کرده که در ادامه آن را میخوانیم:
کارلوس لتوف در سال ۱۹۶۸ در «ریدوژانیرو» برزیل متولد شده است. از سال ۱۹۸۹ و زمانی که تنها ۱۹ سال داشت، طراحی و خلق کاریکاتورهای سیاسی را آغاز کرد. او در ابتدا برای یک شرکت تبلیغاتی طراحیهای ساده انجام میداد، اما از سال ۱۹۹۰ شروع به همکاری با روزنامههای چپگرا و آزادیخواه آمریکای لاتین کرد و پنجرهای رو به یک دنیای جدید در زندگی حرفهای خود گشود. کارلوس سبکی دارد که به واسطه آن می توان او را کاریکاتوریستی سیاسی با جرأتی مثال زدنی دانست که وقتی به جنگ با ظلم و بی داد برمی خیزد، دیگر مصالحه نمی کند. او را معمولا با کارهایی درباره «آپارتاید» در آفریقای جنوبی، گرفتاری هایی که ایالات متحده برای بومیان آمریکا ایجاد کرده و مسائلی از این دست، می شناسند؛ اما معروف ترین کارهای او مجموعه ای است باعنوان «همه ما فلسطینی هستیم.» که در آن ظلم اسرائیلی ها به مردم فلسطین را، با رفتار نازی ها با یهودیان مقایسه می کند.
لتوف مجموعه ای از کارتون ها را به تصویر کشیده است که رئیس جمهور ایالات متحده جورج دبلیو بوش ، رئیس جمهور برزیل ، لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا و نخست وزیر انگلیس ، تونی بلر را در میان دیگر سیاستمداران به عنوان هیولا و به عنوان نازی ها به تصویر می کشد.
لتوف به اقدام نظامی آمریکا در عراق و افغانستان نیز انتقاد وارد کرده است و آثاری در این خصوص نیز در وبلاگش منتشر کرده است.
گرچه کارلوس مسلمان نیست، اما به انسانیتش پای بند است و کاریکاتوریستی آزاده به حساب می آید.کارلوس برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ به فلسطین رفت. او از اعمال اشغالگرانه و وحشیانه اسرائیلی ها در فلسطین شوکه شد. او در آن جا اسارت تمام جمعیت فلسطین، تخریب خانه ها، محاصره چند روزه و چندهفتگی شهرها و کشتار رقت بار فعالان سیاسی فلسطینی و ترس چشمان کودکانی که کودکی شان اشغال شده بود را دید. این دیدار، نگاه کارلوس را به فلسطین عوض کرد و او را برای افشای ماهیت واقعی کشمکش بین اسرائیل و فلسطین، مصمم تر کرد. از همین رو است که او را به ضد یهودیت متهم می کنند.
آثار کارلوس لتوف درباره اسرائیل، او را به عنوان یکی از اهداف ماشین ترور اسرائیل درآورده است، به طوری که حزب لیکود ۳ در سایت رسمی خود چنین نوشت: «لتوف را به هر وسیله ممکن خنثی کنید!»
وقتی کارلوس از این موضوع باخبر شد، گفت: «البته که ما می توانیم هر چیزی از اسرائیل انتظار داشته باشیم. اگر آن ها کشتار هدفمند فلسطینی ها را اجرا می کنند، بیروت را با بمب های کشتار جمعی فرش می کنند، خنثی کردن یک کاریکاتوریست برزیلی برایشان چه اهمیتی دارد؟! تهدید به مرگ و تلاش های بی ارزش آن ها، به هر حال نمی تواند مرا از حمایت از فلسطینی ها دربرابر اشغال وحشیانه اسرائیلی ها باز دارد. نهایت کار این است که خزنده های حزب لیکود بتوانند من را در سکوت ترور کنند، اما آن ها هیچ وقت قادر نیستند که هنر مرا خاموش کنند.»
در رابطه با صادر شدن حکم مرگش از سوی سران رژیم صهیونیستی نیز نظر محکمی دارد: «شاید گاهی اوقات از این که برای کشته شدن من جایزه تعیین شده است، ترسیدهام، اما این باعث نشده است تا از آن چه به آن اعتقاد دارم دست بکشم.»
او تاکنون جایزه دوم مشترک مسابقه ی بین المللی کاریکاتور هلوکاست را به دست آورده است.
به طور کلی او را میتوان قهرمان «آزادی بیان» لقب داد. قهرمانی که رسانههای چندملیتی و کارتلهای خبری بینالمللی در مقابل هنرش تسلیم شدهاند و یارای آن را ندارند تا از نظرگاه او به جهان اطراف بنگرند، چراکه هنر متعدد او بهگونهای ظریف و خلاقانه از دردها و رنجهای مظلومان و ستمدیدگان در سراسر جهان سخن میگوید. نیویورک تایمز، واشنگتن پست، بی.بی.سی، سی.ان.ان و گاردین هرگز حاضر نمیشوند تا کلامی از او به میان آورند، چه رسد به اینکه آثارش را منتشر کنند. در آثار کارلوس لاتوف، کاریکاتوریست برزیلی، تنها باید ردپای خلاقیت، نوآوری، هوش و آگاهی از معادلات نابرابر و ناعادلانه جهان مدرن را یافت. با این حال، او هنوز هم به همه آنچه که استحقاقش را داشته، نرسیده است.
خوب بود?
آفرین
بسیارعالی