۱- بجنگید: شما هویت مشخصی ندارید، حتی سرزمینی هم ندارید که مال خودتان باشد. پس خوب است که برای به دست آوردن همه اینها بجنگید. البته حواس‌تان باشد که طرف مقابل جنگ را هوشمندانه انتخاب کنید. یعنی یک‌کاره نروید سراغ هدف‌های بزرگی مثل اروپا و آمریکا! از چیزهای کوچک شروع کنید؛ مثلا گیر بدهید به یک سرزمین خوش آب‌وهوا و زیبا مثل فلسطین. اصلا بگویید سرزمین آبا و اجدادی خودتان هم بوده. نشان به آن نشان که… نشانی نمی‌خواهد. سخت نگیرید.

۲- یار جمع کنید: وقتی دارید با یکی می‌جنگید، باید یار برای خودتان جمع کنید. فرقی نمی‌کند به چه وسیله‌ای؛ به یکی پول بدهید و از یکی دیگر گروگان بگیرید. به هر قیمتی شده باید یار جمع کنید. وگرنه تسلیحات نظامی و ادوات شکنجه را از کجا می‌خواهید جمع کنید؟ اصلا سرباز از کجا می‌آورید؟! شما که وطنی ندارید که هم‌وطنی داشته باشید!

۳- حیوان باشید: به هر حال دارید یک طویله‌ای را برای خودتان آماده می‌کنید دیگر؛ پس حیوان کاملی باشید. طرف مقابل‌تان را از آب و غذا محروم کنید. برق و گاز را به روی‌شان ببندید. همه را بزنید. دشمن فرضی‌تان، همان ساکنان اصلی فلسطین را بزنید. مردهای‌شان، زن‌های‌شان را بزنید. اگر دیدید از آسمان برای‌شان غذایی، آردی، چیزی می‌رسد، آنها را هم بزنید. اگر کسی برای امداد سمت‌شان آمد، آنها را هم بزنید. مرزهای وقاحت و سنگدلی را جابه‌جا کنید؛ آنقدر که تعریف جدیدی از انسانیت به دنیا هدیه کنید. حتی بچه‌های‌شان را هم بزنید؛ یادتان نرود شما باید شایسته یک طویله واقعی باشید.