معرکه، برنامه‌ای که با اجرای جواد رضویان به آنتن شبکه سه آمده است، هم سرگرم می‌کند، هم توانایی‌هایت را فرا می‌خواند، هم می‌خنداند و هم با عزت نفس انسانی دست به یقه می‌شود.

برنامه معرکه از زمستان ۱۴۰۲، شب‌ها از قاب شبکه سوم صداوسیما میهمان منازل مردم است. «معرکه» با ساختار نسبتا جدید در طراحی مسابقه، جایزه قابل توجه و حضور هنرمند طنز مطرح کشور، جواد رضویان به عنوان مجری برنامه، توانسته نظر مخاطبان را به خود جلب کند.
این برنامه، برنامه‌ای در حوزه‌ مسابقه و سرگرمی است که در هر قسمت دو گروه دونفری برای کسب جایزه ۶۰ میلیونی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
شرکت کنندگان در این برنامه به دو گروه تقسیم می‌شوند، گروه اول مسابقه دهنده‌ها که برای کسب جایزه رقابت می‌کنند و گروه دوم معرکه‌ها که به عنوان استعدادهای کمتر شناخته شده در این برنامه حضور دارند و مسابقه دهنده‌ها در هر بخش از مسابقه باید حدس بزنند اطلاعات ارائه شده مربوط به کدام استعداد است.
از نقاط مثبت و برجسته این برنامه همین حضور استعداد‌های کمتر شناخته شده از میان خیل عظیم جوانان مستعد کشور است که اغلب توانایی‌های بسیار بالایی را در یک رشته‌ خاص از خود نشان می‌دهند و بینندگان را به حیرت و تعجب وا می‌دارند. البته گاهی نیز، استعداد به نمایش درآمده، چندان ارزشمند نیست و یا فرد مورد نظر چندان توانایی و استعداد بالایی ندارد؛ ولی به عنوان معرکه مطرح می‌شود.
از دیگر نقاط مثبت این برنامه، می‌توان به روابط بین دو گروه مسابقه دهنده اشاره کرد که با وجود رقابت بر سر یک مبلغ قابل توجه، صمیمیت و رفاقت خاصی را از خود نشان می‌دهند و فرهنگ بالای ایرانی را به نمایش می‌گذارند.
حضور جواد رضویان به عنوان مجری برنامه و طنازی‌ها و نمک‌پرانی‌های بداهه او و ری‌اکشن‌های شرکت کنندگان در مسابقه جلوه‌ای طنز به برنامه بخشیده و همچنین در میان شرکت‌کنندگان به عنوان معرکه‌ در برخی از قسمت‌ها استعدادهایی مثل استندآپ کمدین نیز به چشم می‌خورد که بر طنزتر شدن برنامه کمک می‌کند؛ اما در کل تمرکز برنامه بر روی مسابقه است و طنز به عنوان نمک ماجرا کار را دلنشین‌تر می‌کند.
رضویان در معرکه اجرایی پر حرارت و متناسب با ریتم برنامه دارد و می‌توان در این مورد به او نمره قابل قبولی داد.
تاریک‌ترین نقطه برنامه از نظر نگارنده، بخش پایانی مسابقه است. جایی که چهار نفر از عزیزان شرکت کننده، به عنوان معرکه، در مقابل مسابقه دهنده‌ها می‌ایستند و آنها باید صرفا از روی ظاهر، حدس بزنند که کدام یک از این چهار نفر در فلان استعداد، معرکه هستند.
شخصیت والای انسان را دور از عزت نفس است که صرفا به وسیله ظاهر قضاوت شود. (درست یا غلط) حرف‌هایی که مسابقه دهندگان در حین انتخاب می‌زنند، کار را بدتر هم می‌کند. مانند: «نه اینکه اصلا بهش نمی‌خوره» ، «نه این از ایستادنش معلومه این کاره نیست»، «من آدم‌شناسم می‌فهمم این دوتا اینکاره نیستن»، «سمت چپی که حذف» و …
حتی مجری نیز به این بی اعتنایی به عزت انسانی دامن می‌زند. آنجایی که به سیاق سایر برنامه‌های جایزه‌دار شروع به معامله می‌کند و جعبه‌ای (انسانی) را حذف می‌کند و از جایزه کل کم می‌کند؛ ولی اینجا انسانی حذف می‌شود و نه جعبه‌ای!
در کل این برنامه به جز بخش پایانی نمره قبولی می‌گیرد.